Rommeltante

Ik heb zo’n klein meisje in huis, waar ik iedere dag van mag genieten. Al vanaf de geboorte tot nu aan toe is ze een vrolijk kind met veel fantasie en humor. Grapjes haalt ze al uit vanaf haar 2^e jaar, zodra ze begon met praten. Knutselen met alles wat er in huis is, dat doet ze ook graag, sinds ze schaar en plakband heeft ontdekt helemaal.

De schaar van mama is dan ook vaak weg, verdwenen, foetsie. Ook de plakband, is al dagen zoek, en niemand die nog weet waar het apparaat is. Papiertjes liggen overal, op de grond, onder de bank, achter het poppenhuis, in het poppenhuis, op de tafel, naast de computer, overal.

Maar het meest van al, de grootste twee rommelplekken zijn toch wel haar winkeltje en haar tafeltje. Een winkel van haar nichtje, gemaakt door haar opa. Prachtig meubelstuk met veel schapjes en bakjes en plankjes en ….

Je raad het al: ROMMEL

Alles wat er ooit aan leuke kleine speelfrummels en frutsels binnenkomt, verdwijnen in het winkeltje, je weet tenslotte maar nooit of je dat eens kan verkopen! Stel je voor dat je een klant krijgt die net om dat ene plaatje vraagt en mams heeft het net weggegooid, dat kan natuurlijk niet!

Maar mama was het zat vandaag, en onverwacht een hele dag vrij, en dus ging ik aan de slag. En jullie raden het al, het winkeltje was vandaag aan de beurt ;) Heel de ochtend gebruikt om het leeg te maken, een sopje erdoor en alles uitgezocht. Gesorteerd, in de juiste bakjes gedaan, rommel dingen weggegooid. Weggegooid ja, want dat ruimt tenminste echt op. Aan het einde van de dag kwam onze lieve kleine meid weer thuis met een vriendin deze keer.

Ze ziet wel dat het winkeltje is opgeruimd, maar zegt er niets van. Ik moet me inhouden om niet bij iedere handeling te vragen of ze het weer opruimt…. Want niets vervelender dan een hele dag werk binnen een half uur weer omgetoverd te zien in een puinhoop. Hoor ik haar plots zeggen: Ik heb ook een visje dat geluid maakt, die ligt hier in de bak….

Niet dus, die was zojuist in een andere groooote bak beland…