Werken

Wat is werken als het super leuk is om te doen?

Mijn tafel ziet er zo uit en ik laat je ook een detail van een tekening zien. Ik vind het zalig om dit werk te mogen doen!

De schelpblazer....

Wie heeft er vroeger op het strand niet een keer een grote schelp gepakt en erop geblazen? Ik wel in ieder geval! En als strand liefhebber, pak ik ze nog geregeld... Maar zoals Don Alejandro in Juni op zijn enorme Conch blies, dat is toch wel heel anders dan wat wij hier doen. Hij had een prachtige grote schelp en riep daarmee Mama Cocha aan, Mama Sirena en Inca Huascar.

Ik zat van de week hier over te mijmeren en wat te surfen op google en kwam prachtige foto's tegen van mensen die aan de Pacific wonen en die ook op de Conch Shell blazen. Als ritueel om een huwelijk in te luiden, voorafgaand aan een oorlogsdaad, of om de spirits aan te roepen, de schelp wordt om allerlei redenen gebruikt. En niet alleen door de mens, maar volgens de overlevering ook door de goden zelf. Kijk maar eens wat ik allemaal voor beeld materiaal vond...

De vraag is waarom ze allemaal op dit soort schelpen blazen. Zou het puur toeval zijn, omdat die schelpen er waren, omdat ze voor het voor de hand ligt om een natuurlijk aanwezig materiaal te gebruiken als trompet? Op zich niet zo vreemd. Maar waarom dan ook ze gebruiken bij heilige ceremonies? De zelfde reden? Misschien wel. Toch is er iets speciaals aan deze manier van geluid maken. Zeker als je het vergelijkt met een gewone fluit of trompet. Het zit hem in het draaien van de lucht. De grote slakkenhuizen zijn spiraalsgewijs gebouwd, en de lucht die je daar doorheen blaast komt dan ook in spiralen naar buiten, blijft die beweging vasthouden en klinkt daarom ook zo enorm door en lijkt het je hart te raken...

Ik heb altijd al veel schelpen in huis gehad en ja er zijn ook een paar grote slakkenhuizen bij... en nu, je snapt het al... zit ik te overwegen of ik daar het topje af zal gaan vijlen... zodat ik zelf ook kan gaan oefenen om te blazen op de schelp. Wie weet!

Graancirkels en ik....

Al jaren ben ik fan van de graancirkels die overal verschijnen. En of ze nu echt zijn in de zin van niet door mensen gemaakt, of niet, het maakt me niet zo veel uit. Waarom? Omdat zowel de mens als de spirit wordt gestuurd door het goddelijke, en dus heeft ook een graancirkel gemaakt door mensen een functie.

De afgelopen tijd was ik echter zo druk in mijn moestuin, dat ik geen tijd had om mij weer te verdiepen in de graancirkels van dit jaar, en ook mijn meditaties zijn wat minder geweest. Dus wat gebeurde er.... er kwam een droom. Een droom waarin ik naar het buitenland ging en daar in een winkel/kantoor kwam. Men liet mij een foto album zien, en ik herkende het als mijn album! Heel vreemd niet waar? Mijn allereerste baby album... Vervolgens kreeg ik mijn paspoort te zien en hierin werd mij getoond dat ik een stempel had dat heel belangrijk was! Het had een aparte vorm, een soort ovaalvormige buitenrand, zoals je wel vaak ziet bij Egyptische Hieroglyfen. Ook deze had symbolen erin staan. Ik kon het niet goed zien, maar het belangrijkste was een zon vorm. Ik heb geprobeerd het te tekenen, maar dat mislukte jammerlijk. Ik heb symbolen gezien, heel helder en duidelijk en de kleuren waren een helder geel en wit.

Ik heb er met kennissen over gesproken, die dachten aan een inwijding of misschien het naar boven komen van Anubis, je eigen onderwereld, droomwereld...

Tot vorige week er ineens deze graancirkel kwam in Engeland:

Het klinkt misschien gek, maar ik herkende de cirkel direct als zijnde verbonden met mijn droom.  De zelfde ovaal achtige vorm en centraal in het midden een zon. De spiraal achtige tekens in een band herken ik ook. De vogel vorm niet echt maar dat is wel vaker zo met graancirkels waarmee ik verbonden ben, dat ik slechts delen ervan zie tijdens een visioen of in dit geval een droom.

Wat dit alles nu precies betekent, dat kan ik je niet uitleggen en dat is ook direct het lastige ervan. Ik voel wel heel veel dankbaarheid en verbinding hierdoor. Alsof ik nog eens op mijn taken hier gewezen wordt ook en een gevoel van je mag vliegen, je mag nu gaan naar je doel. Je hart straalt als de zon en je bent gezegend en beschermd... dat gevoel! De verbinding naar Hermes is hier voor mij weer heel duidelijk ook in naar voren gekomen.

Heb jij ook wel eens zo'n droom en herken je later elementen ervan in je dagelijkse leven? Laat je erdoor inspireren, schrijf ze op, beleef de momenten en voel je verbondenheid met het al.

Mama Simona

Ja Mama Occlio moet helaas nog even wachten, want Mama Simona kwam eerder bij ons langs. Met haar beelden van mijn voormoeders!! Ze is degene die ons weer kan verbinden met onze voorouders, die ons helpt met onze relaties met ouders, kinderen, grootouders en klein kinderen, en nog vele generaties terug en vooruit! Mama Simona komt nooit alleen, maar neemt je hele familie mee, verbind je weer, geeft inzicht en helpt met healing van generaties aan pijn en processen. Ze straalt zo veel liefde en verbondenheid uit! Ik moest haar deze week tekenen en schilderen...

Doña Theresa

Ik weet het ik weet het, ik zou Mama Occlio voor jullie tekenen, maar hé het leven loopt niet altijd zoals je zelf denkt dat het zou moeten gaan. Nee, ik heb de paden rood oranje en geel al gehad en loop momenteel het groene pad. Niet dat ik daarmee verder ben of juist niet, het is gewoon het pad dat ik op dit moment loop.

Ik kreeg een groene kaart die vertelde over loslaten. Erop getekend was een groene vrouw met een helder open derde oog. Met stromend water en een prachtige slang opgerold aan haar voeten. Het was tijdens de Inca School terug kom dag dat ik deze kaart trok. Het duurde even voor mijn kwartje viel en er duidelijkheid kwam. Met de Nusta Karpay inwijding nog vers in mijn cellen, kwam al snel Doña Theresa naar voren. En zij helpt me nu in deze fase. Haar verbinding met Apu Ausengate, god was is die mooi, is krachtig en ik heb dan ook menigmaal naar de vele foto's van deze prachtige Hart-berg gekeken de afgelopen dagen. Het werd dan ook al snel duidelijk dat ik haar als eerste van de reeks wilde gaan tekenen!! Het moest gewoon, als middel om mij op haar te concentreren en te focussen...

Dus hier is ze: Doña Theresa

Divine Music

The afterlife of Billy Fingers

Afgelopen dagen heb ik gelezen in het boek van Annie Kagan; The afterlife of Billy Fingers. Zoveel herinneringen aan wat ik reeds heb mogen voelen, ook weer nieuwe dingen die ik hier nog niet wist, maar die me wel enigszins bekend voorkomen. In dit boek wordt zo mooi beschreven hoe Billy zijn dood en het leven hierna ervaart. Dit is echt weer een aanrader!

In het boek verwijst Billy naar de muziek van Sybelius als zijnde muziek die bij benadering is zoals het in het leven hierna klinkt...  Ik heb het natuurlijk opgezocht en er naar geluisterd, en ja, dit is wel een beetje mijn gevoel ook over hoe het daar kan zijn, het klinkt als een thuis.

Ik heb de clip hier toegevoegd, luister maar fijn en geniet van een stukje thuis.

Offer aan het water van moeder aarde

Sinds ik mee heb gedaan aan het regenboogpad met al haar inwijdingen, heb ik gemerkt dat ik het zalig vind om spiritualiteit te verbinden met het aardse. Het maakt het leven nog magischer, mooier en zachter. Je voelt je nog meer betrokken bij moeder aarde, onze moeder. En de stem van het water, Mama Sirena, dat al het water op onze wereld vertegenwoordigd. Het water dat rondom ons is, in ons is, wat ons het leven geeft.

Vandaag was het de dag waarop we de Pleiaden weer kunnen zien vanaf onze wereld. De dag die de Inca's vieren ieder jaar. En dit jaar heb ik op mijn eigen wijze mee gedaan. Geholpen door ook gebruik te maken van de cirkel van Choctaw om me te focussen, heb ik een water despacho gemaakt. Een despacho is een offer dat je brengt. Het bestaat uit natuurlijke eetbare en organische materialen. In onze despacho hebben we gebruik gemaakt van bloemen, witte en rode, snoepjes en schelpen. Midden in de Choctaw cirkel hebben we hem gevuld, onze wensen en onze zorgen en lasten alles hebben we ingeblazen en met het offer mee gegeven. Daarna hebben we het offer te water gelaten in de sloot achter ons huis. Een stil moment samen met mijn dochter. Even samen genieten van de mooie zon op deze lange dag!

Spiraal op levensbloem

Citrien en Tijgeroog

Ze voelen zo bijna als yin en yang, houden elkaar in evenwicht, het sterke zelfverzekerde en het krachtige willen samenwerken aan een hoger doel. Mooi dat dit nu zo in mijn woonkamer mag liggen, het was tijd voor verandering en dit kwam er deze keer uit. Ongeveer een keer per twee maanden veranderd de opstelling op mijn bord, en dan plots is het klaar en mag er weer wat anders komen. Dit voelt heel erg als balans, en kracht, het aardse is wat sterker geworden nu, in de combinatie met het spirituele. Met dank aan de Chaka workshop van afgelopen week en de vele rituelen met moeder aarde, een nieuwere krachtigere verbinding.

Inca verhalen

Afgelopen weekend was ik in Gorinchem aanwezig bij de Chaka workshop van Don Alejandro en Dona Marquessa uit Peru. Zij werden vergezeld door Peter en Alice die voor ons de vertaling deden en die hen begeleidden op hun reis door Nederland. En wat een prachtig weekend is het geworden. Had ik na de eerste dag nog wat  moeite met al de zoals ik het noem poespas, kwam mijn gids na de tweede avond vertellen dat ik daar gewoon doorheen moest zien en de kennis en waarde ervan mocht gaan zien. En ja, ik heb het over me heen laten komen, heb me enorm verheugd in het feit dat de Inca's het fysieke met het spirituele verbonden, de kern komt in grote lijnen overeen met wat ik al wist en ik zag hier een stukje verdieping in komen die ik toch wel prettig vond (ondanks die poespas ;) ).

Op de laatste dag ging er voor mij het een en ander open, en niet zo een klein beetje ook. Het begon bij de ceremonie met het lucht element, het schoonmaken van mijn keelchakra. Ik had zelf ook al wel gezien dat daar nog wat gedaan kon worden, maar was dat eigenlijk vergeten, en had er verder geen aandacht aan geschonken meer. Tot zondag dan, want na de schoonmaak kwam er heel veel los. Een golf van emoties overstroomde mij en ik heb zitten huilen, tot mijn tranen weg waren. Dit had ik even niet verwacht, ik werd er heel stil van vanbinnen.


Ook tijdens de ceremonie die met het terughalen van de zielsdelen te maken had en waarbij het derde oog in contact komt met dat van de paco, in mijn geval met Don Alejandro, heb ik veel ervaren. Na de ceremonie kwam er een vloed golf aan zielsdelen (als ik zo maar mag noemen) terug in mijn hoofd en dreigde er een enorme hoofdpijn te ontstaan, niet wetend waar ze naar toe moesten al die zielsdelen. En dus heb ik ze zelf begeleid naar de plekken waar ik was geraakt in mijn leven. Naar de gebroken arm, de snee in mijn been, de wonden in mijn lichaam, mijn eeuwige blaasontstekingen, mijn angsten die ik mentaal heb gehad enzovoort. En langzaam aan veranderde de hoofdpijn in een gestage golfslag die mij keer op keer weer overspoelde als er weer een ander deel terug kwam. Ik werd geduwd door mijn gidsen om op mijn plek te blijven zitten en zodra Don Alejandro langsliep kwam er weer een golf over me heen. Ruim een half uur heb ik zo gezeten, misschien wel langer dat weet ik niet meer, want alle besef van tijd was weg. Zelden heeft een inwijding of anderszins energetische behandeling zo veel invloed op mij gehad als deze. En al was ik sceptisch, dat was wel weg na deze ervaring.

Ik denk nu ook terug aan een mooi weekend, met veel nieuwe lessen, inzichten en kennis. Niet alles kan en zal ik gaan gebruiken, en of ik er mee verder wil weet ik ook nog niet, ik wil het eerst laten bezinken en kijken waar ik naar toe geleid word van hier. Nu voelt het of ik weken op vakantie ben geweest en een nieuwe wereld heb ontdekt.

Gift from spirits

Onlangs vond ik op mijn verjaardag een prachtige veer, op een onverwachte plek. Boven op berg, er lag sneeuw en ik kwam net terug van een mooie dag skiën. Ik stapte met mijn dochter in de cabinelift naar beneden en daar lag ie, die turquoise groene veer. Ik keek mijn ogen uit, wat een mooiert!! Uiteraard pakte ik hem op en bewaarde hem, voelde me zo verwend door mijn gidsen met deze prachtige veer, waarvan de kleur mij nog altijd totaal verbaasd. Hij is niet geverfd, en geen idee hoe die nu daar terecht kwam. Er kan van alles op logische wijze verklaard worden uiteraard, alles kan door anderen als "toeval" bestempeld worden. Feit is dat ik die dag jarig was, ik ben gek op turqoise, en ik vind graag bijzondere veren, maar ik verwacht ze niet op boven op de berg in de cabinelift.

Uiteraard wilde ik voor deze veer een mooie plek maken, ergens waar ik hem vaak zou zien en waar hij tot zijn recht zou komen. Maar ik kon niets bedenken. Later bedacht ik mij, dat ik de veer ook zou kunnen dragen bij me, zo zou het een mooi onderdeel van mij zijn. En dus zocht ik wat spullen bij elkaar en ging aan de slag.

Dit is het eindresultaat, een mooie blauwe/turquoise ketting met zilver. Er zijn wat dingen aan toe gevoegd, zoals de sleutel en de hand, mooie hulpstukken om de gift van de spirits te begeleiden. En nu? Nu draag ik hem met veel plezier, zo heb ik mijn kado vaak bij me en voel ik de liefde van de gidsen om mij heen nog eens even extra.

Schilderen met spirits

Afgelopen zaterdag gaf ik de workshop Orakelbord schilderen. Op zich niet een heel spirituele workshop zou je zo zeggen, maar niets is minder waar. We waren met een fijn groepje van 3 dames die met mij samen gingen schilderen. Een orakelbord bouwen we meestal op uit kleur, een licht bol in het midden en een graancirkel patroon om het af te sluiten.

Bij een van de cursisten was ik aan het helpen met het maken van de lichtbol in het midden toen daarin een schedelfiguur verscheen. De cursiste zag duidelijk de wat donkerdere holtes van de oogkassen ontstaan en de opening van de neus en mond. Ze noemde het en ik zag het ook in de verf naar voren komen. Omdat ik zo in mijn werk bezig was en doorschilderde leek het even verdwenen te zijn, maar later kwam het toch weer terug. Er was een spirit via mij aan het schilderen...

Het blauw-witte bord werd heel mooi en aan het einde van de dag ging ze vrolijk naar huis. Het was tenslotte een hele leuke dag geweest.

Een paar dagen later stuurt ze me een foto... ze had "toevallig" nog een witte kristallen schedel thuis en die had ze op het bord gezet, het voelde alsof die erbij hoorde.

Ik zie de foto en ik weet... het bord hoort bij de schedel, het is zijn plekje, hij had dit nodig om tot recht te komen. Ik zie de schedel stralen en ik voel hoe de eigenaresse ook straalt van binnen, zo enorm blij met het bord en de combinatie van de schedel en het bord. Wat een beauty bij elkaar!

Het mooie is ook dat de schedel precies past op de lichtcirkel in het midden, en zo lijkt het net of de schedel helemaal oplicht op het donkerblauwe bord. Wetende dat de schedel zich al aankondigde tijdens het schilderen is het een fascinerend gezicht!

Later trekt ze voor zichzelf nog een kaart, en ze ontvangt de kaart van Aartsengel Gabriel en de kristalwitte straal! Het is nu compleet voor haar. Alle symboliek in het fysieke en het spirituele vallen als puzzelstukjes in elkaar en vullen elkaar aan. Het heldere witte licht, de kristal witte straal, ze zuiveren, maken helder. Wit, de kleur van Reinigen, Zuiveren en Waarheid. Hoe mooi in combinatie met de schedel van kristal en het wit van het bord waar de schedel in verscheen.

Groepsmeditatie voor Japan

Gisteren avond hebben we met een groep gemediteerd en onze energie vol van liefde, licht en healing naar Japan en de Japanse wateren gezonden. Het was een prachtige meditatie en we zagen veel gebeuren met het licht dat vanuit de bron ons ondersteunde.

Het samenbundelen van onze krachten op afstand was voelbaar en hoe gek het ook klinkt, we waren samen, ondanks dat we fysiek elkaar niet ontmoetten op dat moment. Intentie en focus zijn zo veel malen belangrijker dan dat!

Ik zag de anderen in prachtige mantels gemaakt van sterren, we omringden de aarde met onze handen naar voren, het licht dat via ons naar de aarde en met name naar Japan en Alaska werd gezonden, wetende dat heel de wereld daar van zou profiteren, energie kent namelijk geen grenzen.

De meditatie en focus was vol van liefde, eenheid, samenwerking, en voelde alsof we elkaar al jaren kenden, ook al maakte ik op dat moment met de meesten voor het eerst kennis. Onze zielen bleken daar geen last van te hebben, die kenden elkaar wel.

Dankbaar voor dit mooie werk dat we samen mogen doen vanaf onze bescheiden plekje op aarde, ons weer ondersteund voelen door het grote geheel van liefde. Vanuit onze harten in samenspraak met het goddelijke dat ons altijd omringt werken we mee aan de veranderingen die plaats mogen gaan vinden op en in onze wereld.

Voor Japan wensten wij dat de betrokkenen een snelle oplossing kunnen vinden voor de problemen bij de kerncentrale van Fukushima, waar nog iedere dag tonnen radio-actief water de zee in stroomt, en waar al 40 % van de vissen en het waterleven kapot is gegaan. Wij vroegen om heling van alle mensen, dieren, bomen en al het levende in Japan, het versnellen van de nodige natuurlijke processen om de  balans te herstellen.

Vrijdag zullen we onze meditatie herhalen in groepsverband, wil je ook meedoen? Vraag gerust om aansluiting, zodat we dat kunnen regelen, dit kan via een berichtje hieronder of via facebook.

Zielengroei

Vanuit de diepten van het donker,

zo donker als ik maar kan bedenken

zo wordt ik getrokken naar omhoog

verblijdt door het licht van het al

de liefde die voor mij daar is

die mij begeleidt op mijn weg

donker was mijn grond

geel het zand met de vele valkuilen

oranje van mijn passie

de liefde voor het al

blauw zag ik in de hemelen

de krachten van de engelen

het leven van het licht

het wit vermengd met het oranje

de passie voor de mens

de passie van de mens

om te doen en te groeien

om elke les op zich te nemen

het wit van het licht en de liefde

dat ons uiteindelijk allemaal wacht

na een lange reis

in vele levens

op onze zo mooie aarde

en andere werelden die wij niet kennen hier

na vele levens mag het dan eindelijk voltooid worden

en komen wij samen in het licht

en in de liefde van het al

voor eeuwig zullen wij dan samen zijn

welke valkuilen ik ook in zal wandelen

en dat zijn en waren er velen

ik weet dat ik altijd weer zal worden geholpen

om verder te gaan

om te begrijpen

het hoe en het waarom

en men zal mij de moed geven

en het einddoel in zicht stellen

zo ik verder kan met inzicht

en liefde

ieder zal uiteindelijk dit grote doel naderen

met open armen

en opgenomen worden

in de grote liefde van het al

Princess of light

 

I am the princess of the light

I am love and I am creation

I balance sexuality with tenderness

Open up with shyness

I create from the third eye

my inspirations are never far away

I am the mother of earth and a child of the sun

 

I am

Everything

and nothing

 

I am

Love

Kringgesprekken

Tijdens meerdere zielsreizen van de laatste tijd, komt het buiten zijn op een mooie manier naar me toe. Tijdens de laatste reis werd het mij ook expliciet gezegd. In de toekomst, zullen we meer en meer weer naar buiten gaan, buiten leven, en buiten ook les krijgen.

Niet meer in school- of kerkbanken, maar op bijvoorbeeld grote keien in een mooie kring onder de bomen, dat is een plaats waar je fijn met elkaar kunt praten en les kunt geven of krijgen van elkaar. Keien die opgesteld staan in een cirkel, een cirkel van eenheid. Geen hierarchie, want iedereen is gelijk tenslotte.

Wat waren we afgedwaald van deze kern van zijn, de eenheid, gelijkheid. Nog altijd worden de kinderen in onze scholen in een dualistische wijze opgesteld. De leerlingen aan de ene kant en de onderwijskundige aan de andere kant. Maar ook is er steeds vaker het kringgesprek gelukkig. Een kring is tenslotte samen een eenheid vormen, samen met de juf.

Nu nog naar buiten! Want juist buiten, in de open lucht of onder een boom, is het perfect om met elkaar een kring te vormen en met elkaar te spreken. Jezus deed het toch ook, buiten met zijn volgelingen sprak hij over hoe hij over de dingen dacht. Hij voelde zich niet verheven, hij voelde zich gelijkwaardig aan de anderen. Hoe anders is dat in onze kerken van nu ook. Waar een dominee hoog boven het publiek staat op een kansel. Het is niet verwonderlijk dat deze positie steeds meer in het gedrang komt. De mensen pikken het niet langer dat iemand zich hoger zet dan de ander. Meer en meer zien de mensen in dat iedereen gelijk is, gelijkwaardig aan de ander. Het zou de kerk goed doen om haar gebouwen te wijzigen in ronde gebouwen, zodat de spreker in het midden kan staan en na het spreken weer in de kring plaats neemt. Zoals het hoort, als deel van de gemeenschap. Nog mooier zou zijn als er na afloop van een preek ook vragen gesteld zouden kunnen worden, zoals dat ook bij Jezus gebeurde. Wat zou dat een verandering teweeg gaan brengen!!

Tijdens mijn laatste zielsreis kreeg ik dit beeld, van een kring van stenen in de open lucht. Er waren nog geen mensen, maar het zou niet lang meer duren voordat een grote kring van mensen, van alle leeftijden, bij elkaar zou gaan komen, pratend over onderwerpen die ons allemaal aangaan. Kinderen, ouderen, jongeren, volwassenen, iedereen met zijn eigen natuurlijke kennis, wijsheid of levenswijsheid. Ook de kinderen hebben een verrassende blik op ons leven, het kan geen kwaad om ook naar hen te luisteren.

Ik besef wel dat dit een utopie is, een beeld zoals we het in de hemel zien, maar waarom niet op aarde? Waarom willen we zo krampachtig vasthouden aan hierarchie, aan macht en controle, zou het voor de verandering niet eens heel verfrissend zijn om ook de meningen van anderen te horen? Wie weet wat voor een prachtige oplossingen zij aan kunnen dragen!

Kristal-centrale

 

Al een tijdje speelt het in mijn hoofd en is de bedoeling er dat ik een workshop ga geven over het maken en gebruiken van kristallen en de levensbloem. In het begin is zoiets nog zo vaag en heb je alleen een gevoel dat je het moet of wil doen. Ik heb een set kristallen gekocht in de nazomer en ben er mee gaan spelen. Ik maakt een mooi houten bord met daarop de levensbloem en ging aan de slag ermee.

 

Van lieverlee kwam er steeds meer naar voren. Zo kon ik de levensbloem en de kristallen heel mooi combineren en allerlei geometrische vormen gebruiken uit de heilige geometrie. Het resulteerde al snel in sterke energie poorten en je kon het voelen als je in huis kwam. De energie van de poorten of centrale was hoog als de kristallen op de levensbloem lagen.

 

Al snel had ik een tweetal basis vormen gevonden die prettig zijn om in huis te hebben. De cirkel en de spiraal. Beiden hadden een andere invloed en gaven een ander beeld van de energie in huis.

Ik begon nog meer stenen toe te voegen naast de bergkristal. Rozenkwarts was daarbij favoriet, want de puntige bergkristallen vond ik eigenlijk best heel hard.

Nog steeds speel ik met de stenen, voeg er nieuwe aan toe, verander de legging en ben aan het ontdekken wat het doet en hoe het voelt. Intussen vind ik op internet ook nog voldoende aanvulling die ik uitprobeer met de stenen en ik heb nog een tweetal nieuwe sets besteld. Eigenlijk vind ik het dan ook super zalig om dit te doen, en zodra de nieuwe sets binnen zijn, hoop ik mijn eigen enthousiasme te kunnen hebben omgezet in weer een leuke workshop.

 

 

Het orakel in Atlantis

Een paar jaar geleden, toen ik nog maar net begon met het zielsreizen, werd ik gebracht naar het orakel van Atlantis. Een orakel waar ik als ziel mee werk daar. Niet om de toekomst te voorspellen, maar om die te beïnvloeden.

Dit beïnvloeden kun je zien als wensen doen, wensen om de mensen op aarde te helpen of te ondersteunen. Wensen voor jezelf of je partner, je kind, je buurvrouw of buurman, je vriend of vriendin, of wie dan ook op de wereld.

De laatste tijd was ik deze wenstafel, dit orakel, een beetje uit het oog verloren. Ik was te druk met andere zaken en het ontdekken van andere krachten en capaciteiten en het orakel raakte een beetje op de achtergrond. Tot ik gisteren door Cialaar weer werd meegenomen om samen een speciale wens te doen ...

 

Ik zal jullie nu beschrijven hoe het orakel eruit ziet, in "mijn wereld". Het is gelegen in het Nieuwe Atlantis. Een plaats waar veel mensen in de toekomst naar toe kunnen gaan. Het is er warm en mooi, prachtige gebouwen zijn er en toch ook veel tuinen en privacy voor wie dat zoekt. Het is er niet zo nat als je op deze prachtige tekening van Jean Luc Bozzoli ziet. Wel zijn de kleuren net zo betoverend en is er contact met alle soorten levensvormen via de sterrenpoort die er is.

 

De zandtafel waarop de wensen worden uitgeschreven, staat onder een open tempel met zuilen. Een beetje zoals hier op de tekening. Alleen is ons dak open en zien we de sterren. Op deze ronde tafel werken we met lange kristallen, die heel helder zijn. Iedereen die een wens doet, komt daar met zijn kristal. Gaat aan de tafel staan en spreekt zijn wens uit, schrijft die in het zand rondom de kristal die je erop legt. Je kunt je wens samen doen of alleen, maar altijd is er iemand aanwezig om je te begeleiden en je wens kracht bij te zetten. Na het schrijven van je wens en het plaatsen van het kristal, maak je een gouden bescherming over de tafel, in de vorm die bij jou past of die bij jouw wens past. Daarmee bekrachtig en bescherm je je kristal en jouw wens.

 

Na afloop ga je weg en laat je je wens daar liggen, zodat hij door het universum opgehaald kan worden. Meestal ga ik na een paar dagen terug en wis de tekst in het zand, ik ga er vanuit dat de wens dan volbracht wordt. Het kristal neem ik weer van de tafel en neem het mee in gedachten.

 

Deze wensen zijn krachtig, en moeten altijd op positieve wijze geformuleerd worden, er mag nooit een woord als niet of geen in staan. Een beetje zoals ook in The Secret wordt uitgelegd, dat wordt namelijk niet begrepen door het universum. Dus altijd alleen maar noemen wat je Wel wilt dat er gebeurt en zorgen voor een wens die voor iedereen ten goede komt.

 

Je kunt dit doen tijdens een meditatie, of een zielsreis. Zoek je eigen orakel of ga met mij mee.

 

Liefs Cialara.

Chakra ondersteunings oefening

Zo af en toe hebben we wel eens behoefte aan een flinke boost van onze chakra's om zo weer lekker en meer gebalanceerd in ons lijf te kunnen zitten. Omdat het goed is voor een mens om dit zelf te doen deel ik jullie hierbij een van mijn korte methoden om de chakra's een flinke oppepper te geven.

 

Kleuren meditatie:

Visualiseer een rode ring van licht rond je lichaam ter hoogte van je stuitje, en adem drie maal in en uit denkend aan de kleur rood.

Visualiseer een oranje ring van licht rond je lichaam ter hoogte van je onderbuik, en adem drie maal in en uit denkend aan de kleur oranje.

Visualiseer een gele ring van licht rond je lichaam ter hoogte van je navel, en adem drie maal in en uit denkend aan de kleur geel.

Visualiseer een groene ring van licht rond je lichaam ter hoogte van je hart, en adem drie maal in en uit denkend aan de kleur groen.

Visualiseer een lichtblauwe ring van licht rond je lichaam ter hoogte van je keel, en adem drie maal in en uit denkend aan de kleur lichtblauw.

Visualiseer een donkerblauwe ring van licht rond je lichaam ter hoogte van je voorhoofd, en adem drie maal in en uit denkend aan de kleur donkerblauw.

Visualiseer een violette ring van licht rond je lichaam ter hoogte van je kruin, en adem drie maal in en uit denkend aan de kleur violet.

Happy New Year!!!

Wishing everybody a very creative, lovely, fantastic, year.

This painting I made on the last day of 2012, expresses my feeling of being supported by my guiding angel, who connects with his heart and soul. We work together from love, creating and healing, speaking, writing words of love.

NaNoWriMo

Mijn vriendinnetje Emmy is er al een paar jaar mee bezig en neemt ieder jaar deel aan het event NaNoWriMo. Een groep enthousiaste jonge schrijvers en schrijfsters die in de maand november iedere dag schrijven met als doel om aan het einde van de maand een boekwerk te hebben geschreven van 50000 woorden. Wat goed is voor zo'n 175 bladzijden leesvoer.

Grappig is dat ik al tijden met een hele boel verhalen in mijn leven rondloop die ik naar aanleiding van de zielsreizen die ik veel heb gemaakt bij elkaar heb verzameld. Ervaringen, lessen, soms sprookjes achtige gebeurtenissen. Al deze verhalen samen zouden best eens een heel mooi sprookjesboek voor grote en kleine mensen kunnen worden. De symbolische en feeërieke gebeurtenissen scheppen vaak een prachtig beeld van de andere zijde en van de lessen die wij hier in ons dagelijkse bestaan mee kunnen nemen. Zou het ook iets voor mij zijn dan om zo eens deel te nemen aan deze wedstrijd?

Feit is dat ik veel en makkelijk schrijf, alleen neem ik er niet altijd de tijd voor, je hebt nu eenmaal te maken met het "gewone" leven van alledag, waarin je huishouden, sport, kinderen en gewoon werk ook nog gedaan mogen worden. En toch kriebelt het, dus voor deze keer heb ik besloten om ook mee te doen. Op de valreep, want vandaag begint de wedstrijd!!!

Ik heb me dus zojuist getracht in te schrijven en ga iedere avond op zeker een stuk schrijven. Ook mooi om nog weer eens al die verhalen die ik bewaard heb op mijn pc eens door te nemen en de mooiste te bundelen en uitvoerig te vertellen. Het wordt een feest voor mij om al dat moois terug te voelen en te herinneren, en ik hoop dat het boekje straks ook een feest wordt. Wel even wennen om met een doel te schrijven nu, want meestal schreef ik hier zo maar iets wat in mij opkwam ;) De godinnen reeks zal ik ook nog wel proberen voort te zetten, en anders is december alweer snel aan de beurt niet waar?

Wish me luck! En ik zal jullie mee laten lezen als het klaar is ;)

Cialara.












Oh ja, wil je zelf deelnemen? Hier zijn nog wat interessante linkjes:

Emmy's blog (de veroorzaker van dit al)
 http://zonenmaan.blogspot.nl/2012/11/nanowrimo-2012.html

En natuurlijk de site van NaNoWriMo:
http://www.nanowrimo.org/en