2011-11-29

Mahatma Ghandi

Er is geen weg naar vrede, vrede is de weg.
Mahatma Ghandi

Vrede, dat is wat iedereen wenst. Straks met kerst op de kaartjes, of zingend in de kerk: Vrede op aarde, in de mensen een welbehagen. We willen allemaal vrede, niemand die een oorlog of een ruzie wil. Waarom gebeurt het dan toch zo vaak wel? Waarom botsen we, lopen meningsversschillen uit op ruzies en kunnen we die vrede niet altijd handhaven?

Vrede is de weg.... als je alles in vrede doet, is er geen reden tot iets anders dan vrede? Als nuchter mens, kan ik daar toch wel aan twijfelen. Soms is het noodzakelijk om eens geen vrede te hebben met elkaar, zodat je tot inzichten komt. Inzichten die je anders niet begrijpt of niet kunt zien.

Zou je werkelijk vanuit vrede alles kunnen begrijpen en leren? Nee, want als er alleen maar vrede is, dan is er ook niets anders en valt er dus ook niets te leren. Het is in onze dualistische levenswijze hier nu eenmaal zo dat we leren van de tegenstellingen, van twee uitersten. Geen wit zonder zwart, geen grijs zonder kleuren, geen herrie zonder stilte. Alles zou één grote blanke massa hier zijn, als we geen tegenstellingen zouden krijgen. En juist daarom zijn we hier naar toe gekomen, om die tegenstellingen te ervaren.

Leven vanuit vrede, is natuurlijk wel een manier om je weg te volgen, en om vrede te bereiken, moet iedere deelnemer ook vanuit vrede denken, daar kan ik me wel in vinden. Het zal niet werken om op weg naar die vrede te gaan als je niet vanuit vrede wil denken, want dan gaat dat niet lukken.

Wat houdt vrede dan in? Dat je alles maar goed moet vinden? Dat je alles van een ander accepteert? Dat je geen eigen keuze hebt? Nee toch?

Nee. Vrede, voor mij in ieder geval, betekent het accepteren van elkaars verschillen. Van beide kanten. Vrede betekent ook ieder zijn deel gunnen in de bronnen van het bestaan. Vrede is ook elkaar de ruimte geven voor zijn eigen manier van leven. Vrede is ook die ruimte innemen die je nodig hebt, zonder elkaar te kwetsen op welke wijze dan ook. Als we op die wijze zouden leven, dan is er vrede, dan kunnen we zijn wie we echt zijn en deelt iedereen in de bronnen van leven, vreugde en liefde.

En toch... is dit een utopie... of niet?




There is no road to peace, peace is the way.Mahatma Gandhi

Peace, that's what everybody wants. We send out the words on Christmas cards, or sing them in church: Peace on earth. We all want peace, nobody wants a war or a fight. Why then does it still happen so often? Why do we collide, why do differences of opinions often flow into fights and can we not always maintain peace?
Peace is the way .... if you do everything in peace, there is no need for anything other than peace? As a sober person, I doubt it. Sometimes it is necessary not to be at peace with each other, so you may learn to understand. Insights that you would not understand or could not see without the issues.
Would you really be able to understand and learn everything from peace alone? No, because if there is only peace, then there is nothing else and therefore there would be nothing to learn. It is in our dualistic way of life here on this earth simply the matter that we learn from the contradictions of two extremes. No white without black, no gray without color, no noise without silence. Everything would be a great blanc mass here, if we would have no contradictions. Which is why we come here to experience those contradictions.
Live from peace, is of course an opportunity to follow your path, and to achieve peace, each participant needs to start from the peacepoint of thinking. Peace will only come is it is wanted and used as a starting point.
What does peace mean? That you should find everything just as well? To accept everything from another? That you have no choice? Surely not?
No. Peace, for me anyway, means accepting our differences. From both sides. Peace also means to give each soul his share in the sources of existence. Peace also means giving each other space for ones own way of life. Peace is also taking the space you need, without hurting another by doing so. If we would live in this way, there is peace, then we can be who we really are and everyone shares in the sources of life, joy and love.
And yet ... this is a utopia ... or not?




Geen opmerkingen:

Een reactie posten