Zoals jullie weten was ik vorige week ergens begonnen met een minimoestuintje op mijn balkon. Ik had wat oude plantebakken enzo voorzien van aarde en plantjes. Maar eigenlijk waren die twee bakjes niet groot genoeg. Mijn schoonvader kwam zondag langs en we lieten hem vol trots de waterton en de kleine plantebakjes met groenten zien. Hij vond het wel grappig dat wij zo bezig waren ermee. Ik vertelde hem dat ik volgend jaar eigenlijk een wat grotere plantenbak zou willen hebben, een echte moestuinbak, zoals ik die had gezien in het tuincentrum. Een grote bak van ongeveer een meter bij een meter in het vierkant.
Schoonpa zijn hoofd ging direct creatief aan de slag, zonder dat wij het in de gaten hadden. Hij vroeg hoe groot die bak dan zou moeten zijn. Nou zeker zo'n drie bij drie tegels. En hoe hoog dan? Euhhh één tegel ongeveer. En moet er ook een bodem in? Nee, dat is niet nodig, want met worteldoek kan het dan netjes afwateren.
Ratel ratel ratel deed het daar van binnen. Schoonpa had bij mijn zoon een oude lattenbodem vandaan gehaald, die hij niet meer kan gebruiken en ook een paar balken van zoonliefs oude boekenkast waren de week ervoor al in opa's schuurtje beland. In zijn hoofd begon zich al iets te vormen...
Maandag avond word ik gebeld door hem, wanneer kom je hem ophalen? Hij is af! Ik nog verbijsterd; wat moet ik ophalen? Je moestuinbak!! Hij is af :) ik heb hem twee keer gebeitst hij moet alleen nog een beetje drogen...
En dus donderdag heb ik hem opgehaald, mijn gerecyclede moestuinbak. Gemaakt van oude lattenbodem en kastbalken, met veel liefde en plezier gemaakt door mijn schoonvader en daarna een groot plezier voor mij om het in te richten samen met mijn dochter, die het heerlijk vond om de plantjes over te zetten uit de andere bakken in deze grote aarde bak. Soms is het toch wel handig om dingen te bewaren, zo blijkt maar weer. Met een handige schoonvader kom je een eind. Zal ik later ook zo creatief zijn? Wie weet....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten