Onlangs vond ik op mijn verjaardag een prachtige veer, op een onverwachte plek. Boven op berg, er lag sneeuw en ik kwam net terug van een mooie dag skiën. Ik stapte met mijn dochter in de cabinelift naar beneden en daar lag ie, die turquoise groene veer. Ik keek mijn ogen uit, wat een mooiert!! Uiteraard pakte ik hem op en bewaarde hem, voelde me zo verwend door mijn gidsen met deze prachtige veer, waarvan de kleur mij nog altijd totaal verbaasd. Hij is niet geverfd, en geen idee hoe die nu daar terecht kwam. Er kan van alles op logische wijze verklaard worden uiteraard, alles kan door anderen als "toeval" bestempeld worden. Feit is dat ik die dag jarig was, ik ben gek op turqoise, en ik vind graag bijzondere veren, maar ik verwacht ze niet op boven op de berg in de cabinelift.
Uiteraard wilde ik voor deze veer een mooie plek maken, ergens waar ik hem vaak zou zien en waar hij tot zijn recht zou komen. Maar ik kon niets bedenken. Later bedacht ik mij, dat ik de veer ook zou kunnen dragen bij me, zo zou het een mooi onderdeel van mij zijn. En dus zocht ik wat spullen bij elkaar en ging aan de slag.
Dit is het eindresultaat, een mooie blauwe/turquoise ketting met zilver. Er zijn wat dingen aan toe gevoegd, zoals de sleutel en de hand, mooie hulpstukken om de gift van de spirits te begeleiden. En nu? Nu draag ik hem met veel plezier, zo heb ik mijn kado vaak bij me en voel ik de liefde van de gidsen om mij heen nog eens even extra.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten