De spreuk van deze week, aangeleverd door de gidsen is: Op het toppunt begint de echte klim.
Wat bedoelen ze daar mee? Als je op de top bent, dan kun je niet hoger, dus dat zal het niet zijn. Maar als je op die top bent, hoe kun je daar dan blijven? Je kunt je ook afvragen of de top die jij waarneemt wel de werkelijke top is. Deze spreuk levert meer vragen dan antwoorden op. En dus leuk om over na te denken.
Voor mij zelf, is het denk ik het laatste, dat de top die ik waar kan nemen waarschijnlijk niet de echte top is, en misschien is er wel helemaal geen top, is er alleen een eeuwig klimmen? Eeuwigdurende groei? Niet zo vreemd wanneer je bedenkt dat je als ziel oneindig bent en eeuwig leeft, dat er dan geen echte top zal zijn. Immers, als je dan de top zou hebben bereikt, zou je je maar gaan vervelen.
Zelfs onze meesters leren nog altijd bij hoor ik ook vaak. Al zou je toch denken dat die een top hebben bereikt. Maar kennelijk ligt er achter die ene top toch nog een andere en weer een verdere of hogere, er zijn misschien ook wel meerdere bergen die te beklimmen zijn.
Een andere insteek is voor mij, dat eens de top bereikt, je daar wil blijven. Dat in zichzelf is ook heel moeilijk. Denk maar aan een atleet die de top heeft bereikt, maar die na een aantal jaren onherroepelijk terug zal zakken naar lagere ranglijsten. Of die bergbeklimmer die op de top staat, hij moet toch weer naar beneden, om te eten, drinken, wonen enzovoort. Kan iemand voor de rest van zijn leven wel op een top blijven?
Is er ook een top in bewustzijn, spiritueel gezien? Is het niet gewoon ons aardse idee, om een top te bereiken? De echte klim, de ware klim, is als we alles inzien en dit stukje kunnen begrijpen, dan kunnen we die echte klim waarschijnlijk beginnen.
Aan welke klim je ook bezig bent, ik wens je veel plezier, kracht en uithoudingsvermogen ;)
Liefs Cialara.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten