Winnaar!!!!

Hoera! Na een maand lang bijna iedere dag te hebben geschreven, heb ik het doel van deze maand gehaald, de 50.000 woorden schrijven van mijn epistel over mijn zielsreizen.

 

Schrijfmaand November

Zoals jullie allemaal al hebben kunnen lezen heb ik ook een poging gedaan om mee te doen aan NaNoWriMo, ofwel de (inter)nationale schrijfmaand. Het doel hiervan is om jezelf te oefenen in het dagelijks schrijven, zodat je uiteindelijk een boek zou kunnen schrijven van ongeveer 50.000 woorden ofwel ongeveer 100 bladzijden.

Ik heb nog nooit aan zoiets meegedaan en had heel veel verhalen liggen van mijn zielsreizen van de afgelopen jaren, waar ik eens een mooi geheel van wilde maken. Het zijn er zo enorm veel! Wel meer dan 100 reizen die ik heb gemaakt en waarin van alles is gebeurd en die mij veel hebben geleerd. Een uitdaging dus om die eens in een boek te verwerken.

Ik begon vol goede moed en tot nu toe ben ik steeds aardig bijgebleven met mijn schrijfwerk. Ik zit nu rond de 45.000 met nog een paar dagen te gaan. Ik ga die 50.000 woorden dus makkelijk halen. Het probleem is alleen... het is nog lang niet af!!! En wanneer is het dan wel af? Ik denk dat ik nu pas op de helft ben van de verhalen die ik wil vertellen, dus ik zal naar de 100.000 moeten. Pfjoe, dat is niet mis zul je denken. En mijn vraag erbij is, is dat wel handig, gaat iemand dat ooit wel lezen, is er wel een verband in? Is het leesbaar en interessant? Het is tenslotte mijn verhaal, mijn reizen, een bijna autobiografisch boek, wie o wie zal daar interesse in hebben om te lezen?

Het maakt niet uit bedacht ik me halverwege. Het is mijn verhaal, mijn belevenissen, mijn herinneringen zijn erin verwerkt. Want naast de reizen gaat het deels ook over mijn gewone leven en de gebeurtenissen die rond de reizen speelden, die vaak ook de reden waren om een bepaalde reis te maken naar vorige levens. En dus heb ik besloten om dan maar door te schrijven na deze maand, want alleen november is niet genoeg.

Ik heb verder nog geen idee wat ik met mijn schrijfsel ga doen. Ik heb gehoord dat ik het stuk aan een of andere commissie van de organisatie kan voorleggen om er vervolgens een soort van bewijs van winnaar te krijgen, de winnaar ben je als je de 50.000 woorden haalt. Voor mij is dat niet echt nodig, daar doe ik het niet voor, maar leuk is het natuurlijk wel ;) Het is toch een stukje zelf erkenning tenslotte, je mag er blij mee zijn als je het doorzettingsvermogen hebt getoond om het stuk af te maken, om dat te doen wat je hebt gezegd dat je wilde doen. En dus zal ik best heel blij zijn met de eindstreep van die 50 K!

Als iemand er ooit eens zin in heeft om mijn schrijfsel te lezen, vraag het gerust, ik laat het je graag zien en ben stiekem natuurlijk ook best benieuwd wat jij ervan zult vinden.

Nog maar een paar dagen dus, en dan is november schrijfmaand ten einde. Ik hoop dat iedereen die mee heeft gedaan er zijn voordeel mee heeft gedaan. Of je het nu wel of niet kon volhouden, het blijft een hele uitdaging!

Fly like an eagle

Sometimes we have to fly like an eagle. To be quiet and observe from above the situations in our life. To see things from a different point of view. Not to be taken into the madness of the day.

In some situations this is the best way to deal with life, with all emotions, in our relations with our family and friends. Fly like an eagle, be there for the people who you care about, but don't let emotions overflow your mind. Observe, yourself and the other one. Accept everybody's choices but love them for who they are. Another part of you, another peace of the world.

Fly and let the wind take away the misery, the sadness, the fear, and lift you up on love, high and near to the light.

Brilletje op brilletje af

Tja en dan is het opeens zover, doordat mijn oog zo verdraaid en ik niet meer kan zien of een letter nou een c of een o is als ik lees, kreeg ik meer en meer hoofdpijn aan het einde van de dag. Dus ik ben naar de opticien geweest en ja hoor! Mevrouw u heeft twee cylindrische ogen. De één is sterker dan het andere oog. En met lezen heeft u daar het meeste last van. Niet met ver kijken dat is allemaal nog prima.

Dat had ik ook al wel gemerkt ja, dat het gewone kijken geen probleem was, maar juist hier op de laptop, als ik schrijf en lees, dat is vermoeiend gaan worden. Maar ook als ik teken, wordt het na verloop van tijd lastiger om de details op de juiste plek te zetten, ook niet echt handig!

Dus een bril uitzoeken maar he. En nee helaas is de bril die ik nodig heb niet zo eentje die je effe bij de drogist haalt, want een simpel plus of min brilletje helpt mij niet, daar zit geen cylindrische correctie in (noemen ze dat zo? geen idee, maar klinkt wel chique). Dus eentje uitgezocht in de brillenwinkel om het maar weer plat nederlands te zeggen.

Er waren genoeg brillen daar niet van. Prachtige monturen, de een nog moderner dan de ander, maar ook allemaal even duur natuurlijk. En ik zei nog, ik heb er eigenlijk niet zo heel veel geld voor meneer, ik dacht zelf aan zo'n honder euro, hooguit tweehonderd. Laat zo'n bril nou al bijna gelijk naar de driehonderd stijgen! Ik schrok me rot! Maar omdat ik gelijk al zei dat ik er maximaal 200 voor over zou hebben, gaven ze me toch maar korting!

Nu natuurlijk nog het leukste montuur uitzoeken, dat is dat ding waar die glazen dan in komen, uiteindelijk wil je er toch nog een beetje leuk mee voor de dag komen, ook al voel je je gelijk een oude dame die als een schooljuf over haar brilletje heen moet kijken als er even niet gelezen moet worden! Er waren er wel tig natuurlijk, en allemaal verschillend. Kleine ronde glaasjes, dikke monturen, halve monturen, rood, geel, zwart, paars, zilver, twee kleuren, bloemetjes erop enz. enz.

Tsja wat doe je dan... passen! Ik heb daar ik weet niet hoe veel brillen staan passen en het grappige was dat ik eigenlijk de tweede al de mooiste vond, dus waarom dan toch al die andere brillen? Omdat een mens nieuwsgierig is!!! Hoe zou die me staan? En die? En die? Je zou er bijna hebberig van worden. Maar het is gelukt, ik heb dan toch maar een bril genomen, de tweede dus, die aan de bovenzijde geen montuur heeft, waardoor je makkelijk over de glazen heen kan kijken en dan niet gelijk een dikke rand van de bril nog ziet. Het is een beetje brede zwarte bril verder en ik heb hem nu op ja, want het is toch wel super mooi om de letters weer zo duidelijk te kunnen zien, zonder je in te moeten spannen!

De kristallen eieren (zielsreis)

Al een paar dagen probeert Hermes onze aandacht te trekken, maar steeds lukt het niet om bij elkaar te komen, tot vanavond. Diana staat tegenover hem en ik kom al snel bij hen en blijk naast hem te staan. Ik zie er zachter uit van kleur dan anders, al is mijn kleur geel nog altijd met goud doorweven. Nu lijkt het ietsjes bleker van kleur, bijna pastel achtig. Ook Diana is licht van kleur, ze heeft een lang groenig gewaad aan met een eenvoudige riem om haar middel en haar hoofd is getooid met een lange blonde paardenstaart. Hermes heeft een soort van staf bij zich die heel kort is, zo ongeveer de lengte van zijn onderarm, en hij wijst ons de weg ermee.

We gaan vliegen, over de bossen naar een stad wat verder hier vandaan gelegen. De stad is groot, met hoge gebouwen, een beetje creme gelig wit van kleur. Het lijkt op de steden Atlantis of Shambala, maar we weten niet welke stad dit is.

Een man met een lange witte mantel komt ons tegemoet, hij draagt ook een muts met witte flappen aan de zijkanten. In zijn hand heeft hij een staf. Heel even zien we allebei ergens een vlam op lichten. Ik zie hem heel even bovenaan de staf, maar even plots als ze kwam, verdwijnt het ook weer. Ook Diana ziet heel even een vlam, een speciale vlam wel. De man geeft aan dat we welkom zijn en door de poort de stad in mogen.

Ik zie mezelf opeens met een mandje lopen, waar een doek overheen ligt. Ik ben nieuwsgierig en probeer te kijken wat er in zit. Ik grap over appelflappen die ik ga verkopen, maar niets is minder waar! Er liggen grote kristallen in, zo groot als eieren. Zodra ik ze zie, voel ik ook de enorme energie die er van de kristallen uitgaat. Ik wordt plots dizzy en zie heel wit, ik verbleek bijna. Als ik mijn ogen dichtdoe zie ik nu ook alleen maar wit, heel wit licht. Ik vervaag in het beeld van Diana en vorm een wolk van energie samen met Hermes die nog steeds de korte staf draagt die uit de wolk steekt.

We lopen nu naar het midden van de stad, waar we een hoge trap oplopen van steen. De energie is krachtig en sterk, en ik blijf me dizzy voelen en wit. Als we boven zijn blijkt het een soort van piramide te zijn waar we op staan. Het plateau waar we nu bovenop staan is vierkant en in het midden is een groot stenen blok, ook vierkant, dat ongeveer zo hoog als een tafel is. Ik zet de mand met de kristallen erop. Hermes legt de korte staf eroverheen, als bescherming. Dan doen we een stapje achteruit, uit de energie. De dizzynes is gelijk weg, en ik voel me heel anders weer, meer mezelf. En ook Diana ziet dat ik weer meer mijzelf wordt en duidelijker in beeld kom weer.

Ik zie vanuit de mand met de staf erop een soort van vortex van energie cirkelen, het is een beetje goudkleurig. En nu heb ik ineens weer een langere staf in mijn handen, ik hou deze staf horizontaal boven mij uit, en loop naar de rand van het plateau. Onderaan zien we dat er een aantal zielen zijn gekomen om te kijken. Ze blijven beneden en komen niet naar boven. Ik laat hen de staf zien, waarna ik door mijn knieen zak, de staf draai en in de ring plaats die Diana daar vasthoudt, en dan in een gat in de piramide zet. De staf staat nu rechtop, een beetje schuin naar het midden. Er bovenuit komt een gelig licht en ook de staf zelf lijkt het zachtgele te hebben wat ook in mijn kleur is die avond.

Ik voel dat er meer zielen op het plateau zijn, en zie dan achtereenvolgens nog drie staven van zacht licht. Een lichtgroene, een lichtblauwe en een roze, allemaal schuin rechtop met de punt naar het midden gericht. Uit elke staf komt een bundel licht met de kleur van de staf. De bundels vermengen zich boven de mand met de eieren en haar beschermende stafje, tot een sterke bundel van wit licht.

Om ons heen zien we nu engelen verschijnen die boven de rand van het plateau hangen, een witte band van licht rondom ons veroorzakend. Beschermend, puur, liefdevol. Ik merk op dat de engelen er wel vaak bij zijn als er een feestje is en hun antwoord is als volgt:

verheugd zijn zij in de hemelse sferen om dit gebeuren te mogen aanschouwen

de verankering van het licht

in balans en liefdevolle bescherming

We kijken nog eens in het mandje en zien dat de eieren allerlei kleurtjes hebben. We moeten er eentje uitkiezen van onze gidsen om bij ons te dragen en te koesteren. We kijken nog eens en hebben eerst moeite om er eentje uit te kiezen. De een is blauw de ander roze... maar zo lijkt het slechts, de kristallen hebben alle kleuren nu! Ieder facet een andere kleur, en tegelijk zijn de kristallen zuiver en helder. Ik wil een kleine pakken maar besef direct dat ze allemaal even groot zijn. Ik neem er eentje aan en plaats hem tussen mijn hart en mijn zonnevlecht chakra, ik verbind mijn wilskracht met mijn hart in balans van het vrouwelijke en het mannelijke. En dan is de reis ten einde en gaan we weer naar beneden.

 

Nanowrimo update

Het schrijven van mijn belevenissen is een mooi stuk werk aan het worden, ik heb al meer dan 25000 woorden geschreven. Maar in het verhaal zit ik nu echt in een moeilijk stukje, waar ik veel herinneringen bij heb die best uitdagend zijn om nog eens onder de loep te nemen voor mezelf. Een beetje dood punt ook, niet helemaal weten hoe ik verder zal gaan met het verhaal. Ik kan natuurlijk mijn verhaal blijven volgen en dat is nog een heel eind, dus dat is geen probleem.

 

De laatste dagen had ik het zo druk dat ik niet aan schrijven toekwam, en dus al helemaal niet aan mijn eigen lieve blogje. En nu kom ik er dus achter, dat ik eigenlijk heel graag schrijf! Ik vind het leuk om die korte stukjes en verhaaltjes te schrijven, en het schrijven van de 50000 woorden is dan ook een grote uitdaging wel, waarin ik mijn korte verhaaltjes aan elkaar rijg en er een geheel van probeer te maken.

Ik ben dus over de helft en zit goed op schema. Het moeilijkste punt heb ik zojuist gepasseerd en nu mag ik verder met de opbouw naar het nu, de vele lessen, gouden herinneringen en liefde voor al wat is die ontlook tijdens de zielsreizen. Het is een mooi verhaal aan het worden, en misschien ooit zal ik het ook naar buiten brengen, maar dat weet ik nog niet op dit moment ;)

Voeten in de klei

Voeten in de aarde
Voeten in de klei
Voel de grond
en hou van mij

Voeten in de aarde
Voeten in de klei
voel mijn warmte
zie mijn groen
en hou van mij

Voeten in de aarde
Voeten in de klei
Wandel over mijn velden
Wandel tussen mijm bomen
Tenen tussen het mos
en hou van mij

Voeten in de aarde
Voeten in de klei
Schatten verborgen
Cyclus en seizoenen
Laat je ontladen
Ontvang energie
en hou van mij

Moeder Aarde

Tijd voor oranje....

Afgelopen weekend stond ik op de paranormale beurs en heb daar heel veel zielstekeningen mogen maken. Voor mij een nieuwe ervaring dat er zelfs mensen zaten te wachten om aan de beurt te komen. Nooit heb ik het zo druk gehad. En het mooie was dat ik niet moe werd ervan, het bleef maar stromen en stromen. Zonder vermoeiing en zelfs bijna zonder eten (want daar kreeg ik de tijd niet voor) heb ik van half twaalf tot kwart over vijf aan één stuk door zielstekeningen gemaakt en de reading die daarbij zit uitgelegd.

Dat op zich was een mooi gegeven, dat ik dit mocht doen op die dag. Wat mij tijdens de dag meer en meer opviel was dat mensen bijna allemaal een dingetje hadden met hun 2e chakra. Nu moet ik dat even uitleggen, het 2e chakra, wordt ook wel het sacrale chakra genoemd. Dit chakra of energiepunt, vertelt ons over onze creativiteit, onze emoties, en onze sexualiteit en sensualiteit in het leven. Het is een belangrijk chakra dat vaak over het hoofd wordt gezien, want de zonnevlecht en de wortel chakra kent bijna iedereen wel, ook het derde oog en het kruinchakra en de keel en hartchakra zijn bij de meesten wel min of meer duidelijk waar die voor staan. Maar het Sacraal chakra... dat is een beetje een dingetje en dat blijkt ook wel.

Veel mensen hebben er toch wel op een of andere manier problemen mee. Bij sommigen is het veroorzaakt door ernstig misbruik op sexueel gebied, en dit geldt dan wel meestal bij vrouwen, al kan dat bij mannen net zo goed voorkomen. Wat ook vaak voorkomt is dat mensen hun sacraal chakra niet gebruiken op creatief gebied, er wordt niet meer gecreëerd, geschilderd, geknutseld, gemaakt met de handen! Waarom is dat het geval?

Daar hebben we geen TIJD voor!!! En dat terwijl veel mensen wel aangeven van ja, ik zou best wel willen, maar heb er geen tijd voor.

Mensen het is zooo belangrijk om ook dit in je leven te brengen!! Ieder mens is een creator, een maker. Ieder op zijn eigen vlak, ieder heeft een speciaal talent. De een zal graag timmeren met hout of werken met metaal. Een ander is meer de schilder, een bloemschikker, of een knutselaar. Weer anderen houden ervan om sfeer te creeëren in huis of wat dan ook. Mensen GA HET DOEN! Wacht niet tot je er een keer de tijd voor hebt, want dat komt die tijd niet. Maak er tijd voor, je hebt het nodig. Om volledig mens te zijn hebben we allemaal dit stukje nodig, dit creatieve in ons, hoe klein het ook is. Het alleen maar werken en zorgen en meer van dat soort dingen is niet leven, dat is overleven. Mensen hebben het keihard nodig om ook te ontspannen om samen dingen te doen en om te maken, we zijn CREATORS. U, ik, jij, de kinderen, de ouderen iedereen. Neem een pot verf, steek je handen erin en smeer het op een papier en je creeert. Zo simpel kan het zijn. Maak een krabbel op een klein papiertje als je aan de telefoon bent en je creeert.

Waarom is dit nu zo belangrijk? Waarom zijn wij zo ingesteld en hebben we dit chakra er eigenlijk bij? Het is natuurlijk niet alleen maar het creatieve he ;) Het gaat hier ook om onze sexualiteit en sensualiteit. Mens zijn betekent ook dat er vanuit die sexualiteit gecreeerd wordt, de mens is geboren vanuit sexualiteit, wat we gerust ook mogen vertalen naar liefde. Het is het samenkomen van het mannelijke en vrouwelijke in ons, het schept de balans in ons waar we allemaal zo naar verlangen. We zijn allemaal deels mannelijk en deels vrouwelijk, het werkelijke verschil is maar 2 procent van ons geheel.

Wat gebeurt er nu als we dit chakra niet in balans hebben of blokkeren? Even een geruststelling, het is zelden dat het echt volkomen dicht zit, dus maak je niet bij voorbaat al zorgen. Maar de extreme gevolgen van een geblokkeerd 2e chakra uit zich in een zekere dramatiek in je leven. Het niet kunnen omgaan met emoties, of het hebben van heftige emoties. Ook het inleven in de partner van de andere sexe en het openstaan voor de emoties en gevoelens voor anderen en jezelf hebben hier mee te maken. Het kan dus gebeuren dat bij een blokkade op dit vlak er toch wel wat problemen onstaan in de relationele sfeer.

De vraag is natuurlijk hoe je dit kunt aanpakken op een zachte manier, voordat je gelijk naar de psycholoog rent. (Wat je natuurlijk wel moet doen als je er geen overzicht meer over hebt, want wat ik hier schrijf zijn slechts hulpmiddelen bij een wat zwakker sacraal chakra, niet bij traumatische ervaringen, dan heb je echt wel hulp nodig van professionals op dat vlak).

Er zijn wel wat dingen die je kunt doen om het Sacrale Chakra te stimuleren. Als je Reiki hebt gedaan, dan weet je zelf al dat je er energie naar kunt brengen. Voor diegenen die dat niet kunnen zijn er nog andere mogelijkheden. Het belangrijkste is werken met kleur. Breng het Oranje terug in je leven. Het Oranje is de goddelijke kleur van het Sacrale Chakra. Het is een warme kleur en het is op verschillende manieren in je leven te brengen. In de herfst is dat vrij makkelijk. Haal pompoenen in huis, sinaasappels en mandarijnen. Eet ze, fleur je huis er mee op, snuif de geur ervan. Draag oranje, je kunt oranje kleding dragen (makkelijk als Nederland speelt) of oranje sieraden, denk ook aan kristallen zoals bijvoorbeeld Carneool, of koraal, dat oranje rood van kleur is. Pak de kleurdoos van je kinderen en maak een oranje tekening, alles mag, en doe maar gek er mee, zul jij eens zien hoe je daar van opknapt!

Kortom het is tijd voor Oranje!

Channeling de vier

Lieve lezers van onze werken  

De gelofte van een nieuwe tijd zal jullie op zeker verblijden met onze liefde en volle aandacht vanuit de kosmos of des Herens wegen, zoals in jullie kerken wordt gezegd. Onze gelofte van de verandering naar de nieuwe tijd met veranderingen die innerlijk in jullie plaats zullen vinden, zullen wij die jullie begeleiden gestand houden.

Tijd van processen zullen jullie dit gaan noemen, tijd zal rekbaar worden, beïnvloedbaar, alsof je zelf bepaald in welke fase of welk proces je meer tijd wil doorbrengen en in welke minder. Keuzes  zullen daarvoor wel gemaakt moeten worden. De keuze aan jou om de hoeveelheid aandacht je besteedt op het innerlijk vlak aan de juiste of onjuiste zaken en situaties. Hebben jullie al eens gevoeld hoe het is om in een bepaalde situatie via je aandacht, intentie èn gedachtekracht een verandering te weeg te brengen? Enkelen van jullie bezitten deze kracht al ten volle, aantallen meer zijn deze krachten zich meer en meer bewust en aan het bekrachtigen.

Velen zullen in de nieuwe tijd in te proces van ontwaking zich deze machtige krachten bewust gaan worden.

 

Het zullen juist die mensen zijn die puur van hart en gedachten zijn, die de hoogste kracht bezitten. Die met liefde voor al wat leeft en puur is in het hart, zal de enorme verandering het mooiste en beste ondergaan. Zij zullen zich al door de engelen gedragen voelen.

Wij staan bij iedere ziel, laat daar geen misverstand over bestaan, weet wel dat sommigen nog door hun persoonlijke purificatie proces zullen gaan, en nog hun persoonlijke lessen mogen aannemen. Deze lessen die per persoon verschillen, dienen om de vibratie van liefde en licht in een ieder te verhogen. Om te leren dat wij en jullie geen losstaande elementen in het leven zijn, maar dat iedereen verbonden is, en dat men voor elkaar er kan zijn vanuit liefde.

Natuurrampen die vele levens eisen en die jullie wereld op hun kop zetten, zijn niet alleen maar als negatief te bestempelen. Zie hoe de mensen elkaar daarna naderbij komen, elkaar beter leren kennen, samen gaan werken, elkaar daadwerkelijk steunen en liefde geven. Het brengt het liefdevolle licht in jullie sterk naar boven en laat het helder schijnen. In tijden van moeilijkheden komt ons ware licht krachtig te voorschijn.

Wij hebben de afgelopen week ongelofelijk veel lichten ontstoken zien worden op vele plaatsen op de aarde. Velen verlopen een proces van ontwaking en voelen hoe de gebeurtenissen synchroon werden waardoor zij op de juiste plaats op het juiste moment waren. Nogmaals en als altijd zullen zij zich verwonderen over dit wonderlijke toeval.

Mensen die reeds vele ervaringen hebben doorlopen die zij niet goed konden verklaren zoeken meer en meer naar antwoorden op hun vragen. Zij die deze ervaringen reeds een plek hebben kunnen geven, helpen hen de antwoorden te vinden en vele puzzels van vage gebeurtenissen zullen worden opgelost. Onze dimensies zullen minder sterk gescheiden zijn, met als gevolg dat jullie steeds vaker en gemakkelijker onze aanwezigheid gewaar zullen worden.

Zij die zonder vrees zijn en hun hart hebben gevuld met liefde zullen ons eenvoudig ervaren via de warmte of via het gevoel. Wij zijn altijd bij jullie, vanuit liefde en licht. Wij zullen jullie helpen op jullie wegen en immer de juiste persoon of situatie op jullie pad plaatsen.

Alles heeft een doel en vertrouw altijd op je innerlijke stem.

Met liefde, de vier.

Amaterasu mythologische godin van Japan

Amaterasu

Mooie naam he? Vind ik wel in ieder geval. Bijzonder ook en met een aparte  mythologische rol voor een vrouw in Japan. Ik dacht altijd dat de japanners net als in het westen vooral op mannen georienteerd waren, maar deze zonnegodin is het mooie voorbeeld dat vrouwelijke godinnen in het verleden en heden net zo krachtig zijn.

Een stukje Wikipedia over Amaterasu:

Amaterasu (天照) is in de Japanse mythologie de godin van de zon. Haar volledige naam is Amaterasu-ō-mi-kami (天照大神) hetgeen betekent: glorieuze godin die in de hemelen schijnt of doorluchtige die de hemelen doet schijnen. Zij wordt als een directe voorouder van de Japanse keizerlijke familie beschouwd. Tot 1945 werd zij als stammoeder vereerd; de spiegel waarmee ze wordt afgebeeld, is het embleem van het Japanse keizerlijk huis.

Dus de zon is in Japan een vrouw!!! Geweldig eigenlijk, dat zij hier een vrouw is en bij ons vroeger als een man werd gezien, ofwel in de vorm van Ra in Egypte of Apollo in Griekenland. Nee in Japan doen ze dat dan toch wel anders, zo blijkt maar weer.

De mythe van Amaterasu is als een sprookje en die wil ik jullie natuurlijk niet onthouden!!!

De mythe van Amaterasu en de verdwijning van de zon, gaat als volgt:

 

Amaterasu was niet het enige kind van de oergoden, ze had ook nog broers en zussen. Onder wie de god van de Maan en Susanoo, de stormgod. Susanoo wilde echter niet zijn taak opvatten, hij weigerde om over de zeeën te zwerven of over het water te heersen. Nee hij wilde terug naar zijn moeder Izanami, om daar te gaan wonen. Zijn vader Izanagi was woedend en verstootte Susanoo hierom. Susanoo wilde afscheid nemen van zijn stralende zus Amaterasu en ging naar haar toe. Amaterasu echter vreesde Susanoo en verstopte zich, met een boog en twee kokers met pijlen, bang als ze was dat Susanoo haar domein zou innemen.

 

Susanoo dacht slim te zijn en daagde haar uit. Diegene die de meeste goden voort kon brengen zou heersen over de hemelen.Amaterasu nam daarop het zwaard van Susanoo, brak het in drie stukken en blies met haar adem over de drie delen. Er verschenen drie godinnen. Susanoo die wilde bewijzen de machtigste te zijn nam haar kralen ketting en kauwde op vijf kralen ervan. Hij spoog ze uit en daar kwamen vijf nieuwe goden tevoorschijn. Hij dacht gewonnen te hebben. Echter er werd anders geoordeeld. Het zwaard was van Susanoo en de kralen waren van Amaterasu. De daaruit voortgekomen kleine goden werden dus anders verdeeld dan hij had verwacht. Amaterasu was dus de winnares van de wedstrijd.

 

Susanoo was woest, hij negeerde de uitslag en richtte zijn woede al razend over de aarde. Rijstvelden vernietigend en de tempels en paleizen verwoestend ging hij over het land. Hij smeet de heilige pony door het dak van de tempels waar de weefgetouwen van Amaterasu stonden.Uit angst verschool Amaterasu zich in de grot, de aarde in duisternis achterlatend.  De andere goden mistten Amaterasu en vonden het zo duister. Ze probeerden van alles om haar uit de grot te trekken. Er werden hanen gebracht die kraaiden, zodat ze zou denken dat het ochtend was, maar het mocht niet baten. Er werd ook een rituele erotische dans op een ton gedaan, als de lente rituelen die de zon altijd hoorde in het vroege voorjaar, ook dat hielp niet echt. Al kwam ze wel door een kiertje kijken toen ze de andere goden hoorden grinniken en lachen vanwege het erotische gevoel dat ze kregen van de dansen.

 

Nu ze door een kiertje keek, konden de andere goden haar bereiken en zeiden haar dat het misten om iemand te zien die nog mooier was dan zij waren. Amaterasu kon het niet geloven, en dus brachten de goden haar een spiegel zodat ze het zelf zou kunnen zien. Toen ze in de spiegel keek schrok ze zich een hoedje, waardoor de andere goden de kans kregen om haar uit de grot te trekken. Ze smeekten haar om weer aan de hemel te staan en te stralen zodat ze haar iedere dag konden aanschouwen. En zo kwam ze weer terug aan de hemel.

 

 

 

Mooie verhaal he? Als je nu naar de zon kijkt, kun je dan misschien ook eens denken aan die mooie vrouw die zichzelf verschool omdat ze zich niet mooi genoeg of waardig genoeg achtte. Trek ook de vergelijking misschien eens naar jezelf. Ben jij die stralende dame die zichzelf verschuilt en haar ware zelf niet herkent? Misschien wordt het dan voor jou ook tijd om uit de grot te komen en je licht te laten stralen op deze prachtige wereld.

 



NaNoWriMo

Mijn vriendinnetje Emmy is er al een paar jaar mee bezig en neemt ieder jaar deel aan het event NaNoWriMo. Een groep enthousiaste jonge schrijvers en schrijfsters die in de maand november iedere dag schrijven met als doel om aan het einde van de maand een boekwerk te hebben geschreven van 50000 woorden. Wat goed is voor zo'n 175 bladzijden leesvoer.

Grappig is dat ik al tijden met een hele boel verhalen in mijn leven rondloop die ik naar aanleiding van de zielsreizen die ik veel heb gemaakt bij elkaar heb verzameld. Ervaringen, lessen, soms sprookjes achtige gebeurtenissen. Al deze verhalen samen zouden best eens een heel mooi sprookjesboek voor grote en kleine mensen kunnen worden. De symbolische en feeërieke gebeurtenissen scheppen vaak een prachtig beeld van de andere zijde en van de lessen die wij hier in ons dagelijkse bestaan mee kunnen nemen. Zou het ook iets voor mij zijn dan om zo eens deel te nemen aan deze wedstrijd?

Feit is dat ik veel en makkelijk schrijf, alleen neem ik er niet altijd de tijd voor, je hebt nu eenmaal te maken met het "gewone" leven van alledag, waarin je huishouden, sport, kinderen en gewoon werk ook nog gedaan mogen worden. En toch kriebelt het, dus voor deze keer heb ik besloten om ook mee te doen. Op de valreep, want vandaag begint de wedstrijd!!!

Ik heb me dus zojuist getracht in te schrijven en ga iedere avond op zeker een stuk schrijven. Ook mooi om nog weer eens al die verhalen die ik bewaard heb op mijn pc eens door te nemen en de mooiste te bundelen en uitvoerig te vertellen. Het wordt een feest voor mij om al dat moois terug te voelen en te herinneren, en ik hoop dat het boekje straks ook een feest wordt. Wel even wennen om met een doel te schrijven nu, want meestal schreef ik hier zo maar iets wat in mij opkwam ;) De godinnen reeks zal ik ook nog wel proberen voort te zetten, en anders is december alweer snel aan de beurt niet waar?

Wish me luck! En ik zal jullie mee laten lezen als het klaar is ;)

Cialara.












Oh ja, wil je zelf deelnemen? Hier zijn nog wat interessante linkjes:

Emmy's blog (de veroorzaker van dit al)
 http://zonenmaan.blogspot.nl/2012/11/nanowrimo-2012.html

En natuurlijk de site van NaNoWriMo:
http://www.nanowrimo.org/en