Synchroniteit

Ik las op een ander blog een stukje over de toekomst. De toekomst waar we vroeger altijd zo naar uitkeken en waar we van dachten dat die vast lag. Wel die toekomst... feitelijk is helemaal niet meer belangrijk. In het nu leven wel. Je zou maar heel de tijd zitten wachten tot die toekomst zich eindelijk eens aan gaat dienen en dan blijkt dat je zelf een andere keuze hebt gemaakt en die toekomst daardoor veranderd is. Tsja...

Het deed mij denken aan mijn eigen werk. Morgen bijvoorbeeld heb ik een avond waarin ik als medium zielstekening aan personen geef en hen daarbij de uitleg geef. Ik maak die tekeningen van te voren, want op zo'n avond 10 tekeningen maken, dat gaat niet. Ik vraag dus meestal van te voren de voornamen van de aanwezigen op zodat ik de kaartjes thuis al kan maken. Dat is dus eigenlijk best wel vooruit werken, en naar de toekomst kijken zou je zeggen. Ja, deels wel. En toch... deze keer was ik dus begonnen. Ik had twee rijtjes met namen en de eerste was al af, de tweede had ik er één of twee van gedaan, maar het lukte maar niet om het af te maken. Ik kon mij er niet toe zetten om de laatste drie ook nog te doen.

Het mooie is dat dit dus wel een heel stuk op je gevoel is, het bleek namelijk dat er twee hadden afgezegd, en die stonden precies in dat rijtje. Dat noem ik dan nog eens op je gevoel afgaan en het laten komen of juist niet. Toeval? Nee, voor mij niet, wel een hint van mijn lieve gidsen dat ik nog even mag wachten tot het duidelijk is wie er dan wel zullen zijn. Nu heb ik twee nieuwe namen erbij en kan ik dus verder. Morgen wordt een fijne avond!! Nu nog even die laatste paar tekeningen maken :)