Zielsreis naar een vorig leven

Gisteren spontaan heb ik een half half zielsreis gemaakt samen met een lieve vriendin. Ze zat met wat dingetjes en spontaan kwamen er beelden naar boven bij me van een vorig leven van haar. Ik zag al direct een Indiaan, en ze was totaal verbaasd, want heel de week had ze al een indianen dorp gezien in haar innerlijke beelden.

Ik voelde nog eens verder. Ze had veel angsten voor zaken zoals geesten, spoken en schimmen. Maar ook was ze zelf bang om dronken te worden of om drugs te gebruiken, iets wat ze altijd had vermeden in dit leven. Als snel kwamen we  er achter waarom dat was...

We hadden de weken daarvoor ook al een man bij haar waargenomen, een zekere gids, die zich tot nu toe wel liet zien, maar een beetje op de achtergrond bleef... hij begeleidde dit beeld echter en met een krachtige bedoeling. Het werd tijd dat er iets uit het verleden duidelijk zou gaan worden.

We zagen dat mijn vriendin in dat leven Sjamaan was geweest, een man wel te verstaan in dat leven. Door omstandigheden, die wij verder niet te zien kregen, was haar voorganger en leermeester eerder gestorven dan verwacht en had de opleiding niet af kunnen ronden. Toch werd er van de nieuwe sjamaan verwacht dat hij de taken direct op zich zou gaan nemen, met alles erop en eraan.

Natuurlijk had de nieuwe sjamaan alles wel eens gezien, maar nog niet alles had hij geleerd om zelf te begeleiden en uit te voeren. Zo ook het ritueel om in contact te treden met de geestenwereld, na het gebruik van geestverruimende middelen. Zoals dat in de traditie van hun stam vaak gebeurde. Hij deed het natuurlijk toch, op "goed gevoel" zullen we maar zeggen, en ook omdat hij niet onder de druk uit kon van buitenaf. Het ging uiteindelijk mis. De verhoudingen van het middel waren niet goed en door eigen angsten kwamen niet de mooie geesten alleen, maar ook de negatieve, de demonen en de angstaanjagenden.

Het ging niet goed met deze sjamaan en ik voelde dat er later vanuit andere stammen hulp werd aangeboden, maar de sjamaan werd angstig en kon niet meer vol in het leven staan zoals een sjamaan zou moeten kunnen.

Door het terug zien van deze beelden, begeleid door de sjamaan die haar voor was gegaan, want dat bleek dus de begeleidende gids te zijn die ons met zo veel liefde dit liet zien, vielen er veel puzzelstukjes op hun plaats. Al lijken het soms ministapjes, het kunnen in je leven soms enorme lichtpunten zijn waar je weer mee verder kunt, wat je meer inzicht geeft in jezelf en je eigen aandachtspunten in het leven. Je angsten, en waarom je die hebt. Zoals altijd is het weer dankbaar werk, wat ik overigens niet zozeer als werk zie, maar meer als een erbij mogen zijn. Is het niet prachtig om weer een stukje te mogen helpen aanreiken?

Deze reizen gaan altijd spontaan en zijn bijna niet te plannen, maar precies daarvoor ben ik hier op aarde, en dit geeft mij vaak veel voldoening.

Feeling blessed

Vandaag was gewoon een zaterdag dat ik eens lekker zou relaxen, oude spijkerbroek aan, lekker t-shirtje en verder niets bijzonders vandaag.... dacht ik.

Om half elf kwam Jessy langs, om even een boek terug te brengen en nog een extra boek voor mij, om te lezen. Ze kwam met een dubbele bos rozen en een mooi boek inderdaad, samen met Ed en de kids. Drukke boel, gezellig dacht ik!

Even later kwam ome Jochem ook langs, ook met een hele stapel boeken voor mij. Hij kwam dan wel iets afgeven voor mijn schoonouders, maar de boekjes van tante Jeanne had hij voor mij mee genomen. Leuke spirituele boeken, een hele stapel intussen!

Toen iedereen weer weg was, kwam de postbode langs, met een stapel kerstkaarten. Oh lekker dan dacht ik, de kerstkaarten van de kerst, die al geweest is :D maar toch nog wel leuk, open maken snel maar dan. En wat een mooie persoonlijke kaart zat daar tussen!

Speciaal uitgezocht voor jou, stond er in geschreven... ik kreeg even tranen in mijn ogen van deze kaart. 

Weer wat later kijk ik in de mail en vind ik de bevestiging van mijn bestelling bij de vuurwerkshop. Ik blijk getal 4747 te hebben... ik vind het een bijzonder getal en schrijf erover op facebook. Het is voor mij het zelfde als de 1111 en ik voel dat er iets mee is. Ik krijg via Tinne de volgende link door met een tekst over de symboliek van de 4747 die door de engelen gebruikt wordt:

http://sacredscribesangelnumbers.blogspot.be/2011/07/angel-number-47.html

Het is vooral een felicitatie, een aanmoediging om door te gaan en een bevestiging dat je je werk goed hebt gedaan, dat je op het juiste traject zit en op het juiste pad. Een aanmoediging van de engelen, opgestegen meesters en aartsengelen. Na het lezen, moet ik alweer een klein traantje laten. Ik wordt er positief emotioneel van.

Later die dag bieden mijn man en zoon spontaan aan om het eten eens te koken voor mij. Ik ben werkelijk verbaast nu!! Wat een dag.. het is net of ik jarig ben <3 p="">

Innerlijke kind

Tijdens het beluisteren van de onderstaande clip kwam ik spontaan in een zielsreis terecht...

Ik kwam in een turquoise groen blauwe omgeving van licht draden die als bomen leken. Ik bewoog naar voren toe alsof ik door een bos wandelde, zo kwam het op mij over. Na enige tijd zag ik een licht in de verte en daar verscheen een man. Ik vermoedde dat het mijn gids Cialaar was en dus liep ik op hem af. Maar ik bleef op een afstand staan en voelde dat er iets niet klopte. De man die ik zag, kwam niet dichterbij en ik bleef even op afstand staan kijken. Plots stond de man voor mij. Donker kort golvend haar, kapsel zoals Charlie Chaplin, met een snor en een klein puntbaardje. Bepaald niet zoals ik mij Cialaar herinner, en ook de energie van deze ziel is anders. Springerig, energiek, onbesuisd... als een clown bijna.

Ik voel nog eens goed, en merk dat mijn gids Cialaar er wel is,maar niet in beeld komt vooralsnog, hij is achter mij als een fijne bescherming en laat mij hand in hand met Charlie Chaplin, zoals ik hem maar even noem, meegaan. Je kan hem net zo goed ook met Willie Wonka kunnen vergelijken overigens. Zo druk is hij. Hij neemt me mee op reis. We gaan een stukje omhoog, het is net of we op een roltrap stappen, onzichtbaar dan wel en op een hoger niveau weer eraf stappen.

Hier zie ik plotseling een groot wit huis verschijnen. Het lijkt op een paleis, zo groot is het. Met een mooie entree met bordes, en een deur, waar de man mij voorgaat naar binnen toe. Herinneringen aan een kasteel in de Ardennen van de Hara Krishna beweging, waar ik een paar jaar geleden op bezoek ben geweest, komen naar boven, maar de sfeer is totaal anders. Het is er zo licht, alsof de zon zalig schijnt hier, binnen en buiten. Op de vloer zie ik autootjes en kleine kinderen die er mee spelen, ik zie overal kinderen opeens. Ze rennen van de trap, of roetsjen van de trapleuning. Ze lijken hier overal te zijn, te spelen, druk en uitbundig, maar heel lief, niet storend. (Hoe anders dan hier in huis de laatste dagen, waar de kids zo enorm druk zijn!!)

We lopen door de openslaande deuren naar buiten, waar ook heerlijk de zon schijnt en daar zie ik in de tuin ook overal kinderen spelen. Op de schommels, op een soort van (rol?) schaatsjes, op draaimolens... en wat mij treft is hun vrolijkheid. Het is zo zalig om zo zorgeloos, te zijn gewoon te doen en te vermaken. Ben ik de afgelopen tijd dat kind in mijzelf vergeten? Ik wordt meegenomen op de schommels en samen met Cialaar schommel ik zo hoog als ik kan, mijn haren voel ik wapperen in de wind. Even later draai ik rondjes, ik weet niet of ik nu op een draaimolen zit of dat ik schaats, maar het is zalig.

Het was even tijd dat ik weer de vreugde ervaarde van het kind zijn. Het zorgeloze, het spelende en creatieve. Ik wordt er weer aan herinnerd, dat ook dit deel is van het leven, van mijn leven en dat ik weer mag gaan spelen en genieten. Volwassen zijn en alles wat daar bij hoort is prima, maar blijf ook kind zegt mijn gids me nog eens duidelijk. Ga gewoon de dingen doen die je altijd zo fijn vond. Schaatsen, schilderen, zwemmen en noem maar op.En wees speels, speels in je doen en laten, speels in je hart, zoals kinderen zijn.

Laat jouw licht stralen

Lieve lezers,

Deze tekening aquarel heb ik samen met Cialaar mijn gids gemaakt. Hij begon met de tekening bij de kaars aan de rechterkant en maakte er een engel van, en voor ik het wist werden Jozef en Maria getekend ook als twee brandende kaarsen. Het kindje voor hen, zo jong nog en zo groen als gras, met een groot hart en een helder contact met de bron en God. De Engelkaars die zijn licht deelt met de rest van de aanwezigen en de energie aangeeft van het moment. Roze van tederheid, blauw van kennis en kracht.

Al de oude verhalen rondom Jezus geboorte en het feest dat nu gevierd gaat worden zijn wel bekend intussen. Soms denk je waarom vallen we steeds in herhaling, waarom hebben wij dit nog steeds nodig na 2000 jaren en meer. Waarom zijn we nog steeds niet zo ver dat wij ons eigen licht laten stralen, en zelf het licht in de wereld kunnen zijn? Wel niemand houdt ons tegen toch? Wij kunnen dat licht al zijn. Voor onszelf, voor onze dierbaren en voor de mensen om ons heen. Als we dit allemaal zouden doen, dan zou de wereld al een stuk lichter zijn om te ervaren.

Daarom schreef Cialaar ook zijn tekst op de tekening:

Be the light that you are, 

share the light that you have.

Het licht in jezelf voelen en erkennen is wat je dan ook mag doen in deze periode, zodat je met volle kracht dit licht ook kunt zijn. Als je dat kunt, dan als vanzelf straal je dat licht uit en deel je het met de mensen om je heen, daar hoef je verder niets voor te doen ;)

Cialaar en ik wensen jullie een paar hele mooi feestdagen, beginnende vandaag, met de zonnewende en het begin van de winter, de kerstdagen en een heel mooi liefdevol, licht en gezond nieuw jaar.

Cialara.

Zielsreis naar de Hathors

Deze week mocht ik weer eens iemand meenemen op zielsreis. Al moet ik zeggen dat ik niet zo veel hoefde te doen, want als vanzelf vond ze haar weg en mocht ik simpel toekijken. 

Mijn geliefde Choctaw neemt al snel de leiding en we gaan te paard over de prachtige groene velden van het land der zielen. Heerlijk altijd om zo te beginnen met het zachte gedein van de paarden, hun liefdevolle aanwezigheid en het geven van richting aan onze reis. Al snel zien we het licht, ons doel van de reis. We gaan die richting op en komen in een mooie witte lichtbol terecht, zonder in of uitgang. 

Hier is een man aanwezig die veel licht uitstraalt, het is Michael die aan mijn reisgenoot een wolk toont. In de wolk word een beeld gegeven van een vorige leven, waar ik verder niet op in kan gaan. Na deze indruk van een van de levens, keren we weer terug naar Michael en de wolk. 

Opnieuw komt er een beeld in de wolk, deze keer dat van een zuiver wit licht en een glasachtige piramide vorm. Ik herkende de sfeer direct. We zijn bij de Hathors in hun interdimensionale omgeving. Je kunt het zien als een soort van glas achtige lichtgebouwen die in het heelal vertoeven, die indruk geven ze mij altijd. Zo ook bij mijn reisgenote. Ze denkt dat het van glas is, zo licht, en dat de vloer donker is. Als ik haar goed laat kijken ziet ze dat je er dwars doorheen kan kijken en dat ze feitelijk midden tussen de sterren staat. 

Bij de Hathors is alles gemaakt van licht. Ze werken via lichtsplitsing en maken er een soort van vaste vorm van,vast zoals wij dat kennen in onze fysieke wereld. Al is het toch echt wel licht!

We worden opgewacht door een gids van de Hathors. Hij draagt een mantel van licht en ook zijn muts is vrijwel doorzichtig. Met zijn lichtstaf gaat hij ons voor en wijst ons de weg naar een ruimte waar we worden verwacht. Hier krijgt mijn reisgenote een drinkschaal aangeboden met een melkachtige drank. Dit om haar rustig te maken zodat de Hathors de aanwezige implantaten kunnen verwijderen om haar vervolgens een krachtige boost te geven van hun speciale licht. Ik noem het altijd maar de batterij op laders. Ik kan niet precies zien wat ze doen, maar ik weet dat het goed is. Ze wordt even een beetje slaperig, ik zelf deze keer niet, kennelijk raak ik al meer gewend aan hun rustige tempo en energie. Dan zijn we plots weer terug in de lichtbel waar we bij Michael waren begonnen.

Het was een bijzondere reis wel, en al snel na de beleving bij de Hathors word mij duidelijk gemaakt dat het genoeg is voor deze avond.

Het was een bijzondere eerste reis wel, en met veel informatie en veel kracht zoals later zou blijken, want een paar dagen later gebeuren er bij mijn reisgenoot mooie dingen. Een opening van haar derde oog heeft zich heel duidelijk aangediend via deze reis! Mooi om het te mogen meebeleven wel. 

Win-Aktie op Facebook

Op Facebook zijn er bijna 200 likers op Claire Wisdom, mijn praktijk pagina aldaar. Daarom ben ik nu de win-aktie gestart.

Win nu een gratis zielstekening + reading 

Hoe doe je mee? Ga naar deze pagina op facebook: Claire Wisdom en like de pagina, like ook de betreffende foto en deel hem openbaar. Als jij nummer 200 bent daarmee, win je de aktie!

Creatief opladen

Bij mij is het ieder jaar een lastigere opgave zo lijkt het om de winterdip de baas te blijven. Ik ben niet echt een trouw buitenmens, want zodra het regent zit ik liever binnen. Zo mis ik best wel wat zonneschijn natuurlijk en dat weet ik ook wel. Het enige wat mij wel altijd ontzettend helpt is om mijn eigen zonneschijn te creeëren, door te schilderen!! En dit is dan van vandaag, en ik moet het duidelijk weer dagelijks gaan doen om mijzelf op te blijven peppen. Maar wat een mooi plaatje is het geworden! Kleur helpt je gewoon zo goed in die donkere dagen! En toch ga ik morgen weer fijn de buitenlucht in! Let the light shine, laat het licht schijnen. Hier door mijn raam, morgen fijn naar buiten, nu nog hopen dat het zonnetje dan ook schijnt ;)