Jezelf ontwikkelen, groeien, dingen ingaan of los laten en verder gaan. Het hoort er allemaal bij, wat je ook doet. Was je in het begin van iets nieuws nog een beetje nerveus, onhandig of wilde je te snel van stapel lopen, allengs je meer ervaringen vergaart gaat het makkelijker en wordt je rustiger en kalmer. Zo ook bij mij, niets menselijks is mij vreemd tenslotte. Betekent dat dan dat je ook echt rustiger wordt in het hele leven?
Euh... nou nee, niet ik. Ik heb nog altijd de neiging om me ergens vol in te storten en dan tot een conclusie te komen. Ofwel is het geweldig en wordt het een deel van mijn leven, ofwel het is helemaal niets, kan ik het niet aan of gaat het vervelen. Noem het enthousiasme, noem het impulsief zijn, feit is, dat dit het leven wel heel avontuurlijk maakt en dat je ongelofelijk veel leert! Een sleur zul je dan ook niet snel hebben als je op deze wijze leven kan, maar rustgevend is het dus ook niet echt. En dat voor een thuisblijfmoeder, wie had dat gedacht.
Vandaag op de beurs waar ik zelf ook stond, was een aurafotografe, en deze keer liet ik mij verleiden om dan toch ook maar eens zo'n foto te laten maken van mezelf. Ik dacht natuurlijk dat er een prachtig blauwpaarsig ding uit zou gaan komen, want ik ben hartstikke spiritueel, dus was anders zou er uit kunnen komen?
Nou niet dus! Ik had een knalrode met gele aura. Heldere en sterke kleuren. Een enorme energie wel! Het vulde de hele foto ermee. Bijna tastbaar werd er gezegd. Maar rood??? Wat betekende dat dan wel? En waarom geen blauw of paars erbij? Het werd al snel duidelijk :) Het rode stond voor het energieke, het dingen willen beleven, nieuwe dingen zoeken, emotioneel zijn (wat ik ook echt wel ben) impulsiviteit, levendigheid, geen sleur. Allemaal waar :)
En dat gele dan? (eigenlijk oranje-geel) Nou dat is dus het rationele, het verstand, hoge intelligentie (ja ja :P ). Je moet niet proberen om mij iets wijs te maken, want ik ben dus heel wantrouwend, nuchter ook. En je hoeft al helemaal niet te zeggen dat ik iets "moet" doen, want dan gooi ik mijn kont in de krib zei ze :) Héeee, dat herken ik maar al te goed, niet voor niets is mijn lijfspreuk: Ik moet helemaal niets! Grappig hoe zo een aura-foto dus heel dichtbij komt.
Het advies aan mij was om wat meer rust en geduld in mijn leven te brengen... alweer.. hoe vaak heb ik dat al gehoord? Ik wordt er bijna ongeduldig van, zoveel geduld moet ik intussen al hebben opgebouwd. Pffff, dat blijft grappig. En toch, is het niet waar (zie je daar ga ik alweer) . Ik heb het niet nodig om meer geduld te krijgen om wat meer blauwe/paarse spiritualiteitskleurtjes in mijn aura te krijgen. Ik heb juist die nuchterheid en dat passionele rode nodig om hier te overleven. Ik ben al gevoelig genoeg, geef mij maar een flinke portie aardse kracht ;)
Spiritualiteit is prachtig, met alle liefde en geloof en vertrouwen sta ik daar in met mijn leven. Maar ik ben wel hier, beneden op aarde, en hier moet het ook gebeuren. Met mijn man en kinderen, met de mensen die bij mij komen. Dus laat mij maar lekker eigenwijs mijn eigen ding doen, in de tijd die ik daar voor nodig heb. En ja, het snel afgeleid zijn is wel eens lastig misschien maar ook heel erg leuk en grappig ;) . Ik weet intussen vrij goed waar ik naar toe wil in dit leven en ik heb een aantal aandachtspunten die mijn leven prachtig mooi verrijken en uitdagen, en ja:,
Ik hou van rood!
2013-04-28
Goddess in the sky
Looking down on us, the spirit in the sky shows her face
Diana showing her double bow and arrow
2013-04-27
Manta
manta
onderwater engel
zwevende soepele gratie
snelheid in eenvoudige beweging
adembenemend
Afgelopen week was ik voor het eerst van mijn leven in Egypte in een prachtig en luxe resort. Wat een cadeau om te krijgen! En nog mooier, er was een prachtig rif direct voor het hotel, waar we iedere dag met onze snorkels een kijkje namen om het prachtige onderwater leven te bewonderen. En wat was dat indrukwekkend. Alsof we rondzwommen in een mega groot aquarium! En als klap op de vuurpijl, zagen we op de laatste dag dat we hier waren een prachtige manta zo'n vijf a tien meter onder ons door zwemmen (afstanden zijn onderwater niet te schatten hier). De souplesse waarmee deze enorme manta haar vleugels (vinnen kun je het niet eens noemen) bewoog en bijna roerloos voortbewoog met een krachtige snelheid die we als zwemmers niet konden evenaren. Prachtig, geweldig, uniek... geen woorden genoeg om het gevoel te uiten bij het zien van deze schoonheid van het onderwaterleven.
2013-04-11
Cura in de Godinnenreeks
Cura, Godin van de zorg
Ik weet het, ik heb al een tijdje niet meer geschreven over de godinnen en al helemaal weinig getekend. Er zat van alles tussen en na Amaunet, en het gesprek met haar, was ik even te veel afgeleid van deze serie die ik wilde maken op mijn blog. Komt daarbij nog het feit dat er zoveel godinnen zijn die met elkaar zijn verbonden dat je soms door de bomen het bos niet zien kunt, en ook zoveel godinnen die erg bekend zijn, dat ik het niet zo leuk meer vind om ze te behandelen, er is immers al zo veel over geschreven, wat zou ik nog toe kunnen voegen?
Niet veel, mijn kennis is niet groot op dat punt, dat geef ik direct toe! Maar toch maar weer verder met deze serie, in ieder geval in woord. Want het blijft toch interessant om zelf ook meer te weten te komen over de oude godinnen die de mensheid vroeger vereerde en die in onze levens van vroeger een belangrijke rol speelden.
Nu dus Cura! Tijd voor haar, en niet voor niets, zij was de schepper van de mens volgens het verhaal dat met haar samenhangt. Dit plukte ik van Wikipedia over Cura:
Cura was de godin van de zorg, zat volgens de overlevering eens aan de oever van een rivier en vormde uit de aan haar voeten liggende klei, terwijl haar ogen peinzend op het voorbijvloeiende water waren gericht, met de vingers spelende en zonder doel een menselijke figuur. Toen Iupiter daar toevallig voorbijkwam, bad zij hem, dat hij dit dode lichaam zou bezielen. De god vervulde haar bede, maar eiste nu ook, dat het nieuwe wezen naar hem zou worden genoemd, hetwelk Cura weigerde, omdat zij het had vervaardigd. Terwijl zij daarover met elkaar twistten, verscheen Tellus, de godin van de aarde, en maakte evenzeer aanspraak op het nieuwe schepsel, omdat zij daartoe de stof had geleverd. Om de twist te beslissen, riepen de drie twistenden eindelijk Saturnus, de god van de tijd, tot scheidsrechter in, en deze deed de uitspraak: "Gij, o Iupiter! gaaft aan het schepsel het leven, neem dus ook zijn lichaam, wanneer het gestorven is; gij, o godin der Zorg! hebt het gevormd, aan u behore het dan, terwijl het leeft; en gij, o Tellus! liet het uit uw stof vormen, uit humus of aarde, geef het dan ook de naam van deze stof en noem het homo of mens (zoon der aarde)."
Goed, en dan zoek je dus een plaatje van deze bijzonder godin uit de mythologie. Niet te vinden! Gewoon niet! Alsof ze uit de boeken is verdwenen, alsof ze niet bestond. Ik heb geen enkele afbeelding van haar kunnen vinden. Overigens de tekst van Wikipedia vind ik ook al aanmatigend, deels suggererend dat deze godin geen idee had wat ze aan het doen was... wie zegt dat ze dat niet wist? Als iemand peinzend kijkt, kunnen zijn gedachten en creatieve geest wel eens heel hard aan het werk zijn, lees de boeken van Anastasia (Vladimir Megre) er maar eens op na, dan ga je wel anders denken.
Wat ik uiteindelijk heel apart van dit verhaal vind, is dat er zo'n beetje drie vrouwelijke figuren en één mannelijke betrokken waren bij het scheppen, bezielen en benamen van de mens. Het is weer eens wat anders dan de meer gangbare verhalen uit de bijbel of de big bang theorie en evolutieleer van Darwin... Intrigerend is het in ieder geval wel ;)
Rest mij nu natuurlijk de "taak" om van Cura een leuke impressie te maken zoals jullie dat van mij gewend zijn. Als ik tijd vind, zal ik die zeker binnenkort produceren ;) gewoon even afwachten maar lieve lezers.
Ik weet het, ik heb al een tijdje niet meer geschreven over de godinnen en al helemaal weinig getekend. Er zat van alles tussen en na Amaunet, en het gesprek met haar, was ik even te veel afgeleid van deze serie die ik wilde maken op mijn blog. Komt daarbij nog het feit dat er zoveel godinnen zijn die met elkaar zijn verbonden dat je soms door de bomen het bos niet zien kunt, en ook zoveel godinnen die erg bekend zijn, dat ik het niet zo leuk meer vind om ze te behandelen, er is immers al zo veel over geschreven, wat zou ik nog toe kunnen voegen?
Niet veel, mijn kennis is niet groot op dat punt, dat geef ik direct toe! Maar toch maar weer verder met deze serie, in ieder geval in woord. Want het blijft toch interessant om zelf ook meer te weten te komen over de oude godinnen die de mensheid vroeger vereerde en die in onze levens van vroeger een belangrijke rol speelden.
Nu dus Cura! Tijd voor haar, en niet voor niets, zij was de schepper van de mens volgens het verhaal dat met haar samenhangt. Dit plukte ik van Wikipedia over Cura:
Cura was de godin van de zorg, zat volgens de overlevering eens aan de oever van een rivier en vormde uit de aan haar voeten liggende klei, terwijl haar ogen peinzend op het voorbijvloeiende water waren gericht, met de vingers spelende en zonder doel een menselijke figuur. Toen Iupiter daar toevallig voorbijkwam, bad zij hem, dat hij dit dode lichaam zou bezielen. De god vervulde haar bede, maar eiste nu ook, dat het nieuwe wezen naar hem zou worden genoemd, hetwelk Cura weigerde, omdat zij het had vervaardigd. Terwijl zij daarover met elkaar twistten, verscheen Tellus, de godin van de aarde, en maakte evenzeer aanspraak op het nieuwe schepsel, omdat zij daartoe de stof had geleverd. Om de twist te beslissen, riepen de drie twistenden eindelijk Saturnus, de god van de tijd, tot scheidsrechter in, en deze deed de uitspraak: "Gij, o Iupiter! gaaft aan het schepsel het leven, neem dus ook zijn lichaam, wanneer het gestorven is; gij, o godin der Zorg! hebt het gevormd, aan u behore het dan, terwijl het leeft; en gij, o Tellus! liet het uit uw stof vormen, uit humus of aarde, geef het dan ook de naam van deze stof en noem het homo of mens (zoon der aarde)."
Goed, en dan zoek je dus een plaatje van deze bijzonder godin uit de mythologie. Niet te vinden! Gewoon niet! Alsof ze uit de boeken is verdwenen, alsof ze niet bestond. Ik heb geen enkele afbeelding van haar kunnen vinden. Overigens de tekst van Wikipedia vind ik ook al aanmatigend, deels suggererend dat deze godin geen idee had wat ze aan het doen was... wie zegt dat ze dat niet wist? Als iemand peinzend kijkt, kunnen zijn gedachten en creatieve geest wel eens heel hard aan het werk zijn, lees de boeken van Anastasia (Vladimir Megre) er maar eens op na, dan ga je wel anders denken.
Wat ik uiteindelijk heel apart van dit verhaal vind, is dat er zo'n beetje drie vrouwelijke figuren en één mannelijke betrokken waren bij het scheppen, bezielen en benamen van de mens. Het is weer eens wat anders dan de meer gangbare verhalen uit de bijbel of de big bang theorie en evolutieleer van Darwin... Intrigerend is het in ieder geval wel ;)
Rest mij nu natuurlijk de "taak" om van Cura een leuke impressie te maken zoals jullie dat van mij gewend zijn. Als ik tijd vind, zal ik die zeker binnenkort produceren ;) gewoon even afwachten maar lieve lezers.
2013-04-07
Hemi Sync
Hemi Sync
Na een van mijn meest bewuste uittredingen in april 2011 ben ik al een tijdje op zoek naar een manier om dit zelf in gang te zetten en mijn bewustzijn te vergroten zodat ik mij meer kan herinneren van de uittredingen die ik maak. Een van de manieren is het beluisteren van Hemi Sync ook wel bekend als binaire muziek, die je hersengolven beinvloed en daarmee ook je bewustzijn. Aangeraden door Robert Monroe en Dr. Eben Alexander die beiden ervaringen hebben waar je U tegen kunt zeggen.
Dit is eigenlijk de eerste keer dat ik zelf ook naar zo'n stuk muziek luister en eerlijk gezegd... het is best wel fijn! Ik wordt er heel erg rustig van, en tegelijk lijkt het wel of ik naar een muziekfilm zit te luisteren. Het is weer eens wat anders dan gewoon mediteren! Nu luister ik terwijl ik zit te schrijven, mogelijk is het tegelijk mediteren en luisteren nog krachtiger, dus dat is voor een keertje als ik daar wat meer tijd voor heb weer! In de tussen tijd wens ik jou ook veel luisterplezier met dit stuk.
Abonneren op:
Posts (Atom)