Impressie van mijn vakantie

Ik prijs mij gelukkig dat ik een aantal heerlijke dagen in Oostenrijk heb doorgebracht met mijn gezin. Zalig om er even zo tussenuit te zijn. En ook al kwamen we eerder terug vanwege het regenachtige weer in de tweede week, de eerste week was weer fantastisch! De bergen, de natuur,  de vergezichten, het actieve, het lekkere eten, alles was super. Natuurlijk heb ik wat mooie foto's gemaakt, al heb ik niet alles kunnen fotograferen. Dat wat het meeste indruk op mij heeft gemaakt, namelijk het zien van twee adelaars hoog boven de lift toen we de berg opgingen, heb ik helaas niet vast kunnen leggen. Dat was waarschijnlijk ook niet de bedoeling dacht ik later. Genieten van het moment, dat is waar het om gaat in het leven tenslotte.

Maar nu de foto's!! Het zijn gewoon wat mooie plaatjes om je een indruk te geven van onze vakantie, wellicht ook een beetje reclame voor dit mooie land ;)

 Obir druipsteengrotten

 

Granatium waar je zelf granaten mag delven uit de rotsen

Maltshachersee in de avond

 

 Drielandenpunt Oostenrijk, Italië en Slovenië 

Uitzicht vanuit een lift

Portaal in een dorpje

Mooi licht in een kerk

 

Typisch Oostenrijkse decoratie

Op blote voeten wandelen  

De Tscheppaschlucht

Groepsmeditatie voor Japan

Gisteren avond hebben we met een groep gemediteerd en onze energie vol van liefde, licht en healing naar Japan en de Japanse wateren gezonden. Het was een prachtige meditatie en we zagen veel gebeuren met het licht dat vanuit de bron ons ondersteunde.

Het samenbundelen van onze krachten op afstand was voelbaar en hoe gek het ook klinkt, we waren samen, ondanks dat we fysiek elkaar niet ontmoetten op dat moment. Intentie en focus zijn zo veel malen belangrijker dan dat!

Ik zag de anderen in prachtige mantels gemaakt van sterren, we omringden de aarde met onze handen naar voren, het licht dat via ons naar de aarde en met name naar Japan en Alaska werd gezonden, wetende dat heel de wereld daar van zou profiteren, energie kent namelijk geen grenzen.

De meditatie en focus was vol van liefde, eenheid, samenwerking, en voelde alsof we elkaar al jaren kenden, ook al maakte ik op dat moment met de meesten voor het eerst kennis. Onze zielen bleken daar geen last van te hebben, die kenden elkaar wel.

Dankbaar voor dit mooie werk dat we samen mogen doen vanaf onze bescheiden plekje op aarde, ons weer ondersteund voelen door het grote geheel van liefde. Vanuit onze harten in samenspraak met het goddelijke dat ons altijd omringt werken we mee aan de veranderingen die plaats mogen gaan vinden op en in onze wereld.

Voor Japan wensten wij dat de betrokkenen een snelle oplossing kunnen vinden voor de problemen bij de kerncentrale van Fukushima, waar nog iedere dag tonnen radio-actief water de zee in stroomt, en waar al 40 % van de vissen en het waterleven kapot is gegaan. Wij vroegen om heling van alle mensen, dieren, bomen en al het levende in Japan, het versnellen van de nodige natuurlijke processen om de  balans te herstellen.

Vrijdag zullen we onze meditatie herhalen in groepsverband, wil je ook meedoen? Vraag gerust om aansluiting, zodat we dat kunnen regelen, dit kan via een berichtje hieronder of via facebook.

Graancirkels en de connectie met de draak

Afgelopen woensdag ben ik niet alleen in Chaam geweest, ik ben ook in Noordhoek geweest om daar een graancirkel te bezoeken. Ik had er eentje op internet gezien en vond het wel een mooie afsluiting om dat aan het einde van de dag ook nog even te doen.

Het regende nog altijd en we konden de betreffende graancirkel niet direct vinden. Hebben een aantal malen verkeerd gereden tot we plots vanaf de snelweg een graancirkel in het veld zagen liggen. Het was niet de graancirkel waar we naar op zoek waren, maar een van de andere cirkels die er waren gevonden. Vlak na het veld met de cirkel was een benzinestation en dus parkeerden we daar even de auto om vervolgens naar de cirkel te wandelen door de regen.

Bij het veld was één grote cirkel te zien met wat kleiner cirkeltjes eraan vast. Ietsje verderop lag ene kleinere graancirkel in een wat vreemde vorm. Mijn vriendin liep direct naar de grote cirkel, maar ik werd naar de kleinere getrokken. Ik wilde die eerst bekijken en bleef er vlak bij staan om de cirkel te observeren. Ik ben er niet in gegaan, heb alleen wat foto's ervan gemaakt.

 

Deze cirkels waren niet mooi rond, ze lagen erg warrig en ik vond ze vreemd, maar wel fijn herinner ik me. Ik ben in één van de grote cirkels gaan staan, die niet echt een cirkel vormden zoals je op de foto's ook wel kunt zien.

 

De andere cirkel die er vlak bij lag was echt rond en heel gestileerd wel zoals je onder op de foto kunt zien.

 

 

Vandaag las ik nog even een stukje van Robert van den Broeke over deze specifieke graancirkels. Ze sluiten zo ontzettend mooi aan op mijn beleving in Chaam en de warrige cirkel waar ik eerst naar toe werd getrokken? Vandaag herinnerde ik mij hoe ze dit soort graancirkels noemen in Engelend; het was een zogenaamde drakenpoot afdruk....

 

Lees meer over deze cirkel op de site van Robert van den Broeke via deze link: http://www.robbertvandenbroeke.nl/graancirkelarchief/6e_Formatie_2013

Ontmoeting met mijn draak

De gele draak

Gisteren heb ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens gemediteerd. Het duurde niet zo lang, en tijdens de meditatie werd ik ook af en toe gestoord door de kinderen, maar dat deerde niet.

Al vanaf het begin zag ik vlak voor mijn gezicht het gezicht van mijn gele draak. Mijn gele draak met zijn blauwe ogen en een kleine goudwitte hoorn op zijn neus. Het was een vriendelijk gezicht, een gezicht dat ik met liefde bekeek. Zo veel liefde voelde ik voor deze draak, dat was met geen pen te beschrijven! Je kunt voor je huisdier zulke gevoelens hebben, maar dus ook voor je draak, al denk ik dat het verder gaat dan dat.

De draak keek mij aan, en ik kon het niet laten om mijn handen rond zijn kaken te leggen, wat hij rustig toe liet, genietend van mijn aandacht zo te zien aan de vriendelijke ogen die mij continue aankeken.

Ik voelde liefde, liefde voor deze gele draak met blauwe ogen. Ik moest hem knuffelen en deed dat ook. Al was het lastig, want het hoofd en de romp lagen nogal uit elkaar, de draak had een lange lange lange nek! Een giraf is er niets bij. En dus volgde ik zijn nek en kwam bij zijn romp en zijn hart uit. Ik vleide me ertegen aan, genietend nog steeds van die enorme liefde.

Ik leek wel te veranderen in een onschuldig kind, een kind dat aan het onderzoeken is. Speels, losjes, liefdevol en zoekende naar wat dit nieuwe toch is. Zo voelde ik mij. Dit gevoel was zo belangrijk om opnieuw te ervaren, te doorvoelen hoe wij als kinderen mogen zijn, onschuldig, levend, onderzoekend, spelend en knuffelend.

De draak liet alles toe, ik mocht op zijn rug liggen met mijn armen om hem heen. De draak was heel groot en ondanks zijn schubben voelde hij toch heel zacht.

Ik genoot ervan om zo op zijn rug te liggen. We deden verder niets, alleen maar weer kennismaken. Het was zo lang geleden dat ik met je gespeeld heb gele draak. Herinneringen aan het  tornado rijden kwam boven. Hij had deze tornado’s gemaakt in opdracht van Ra, die mij indertijd leerde om ze te bereiden. Dit was dus eigenlijk weer kennismaken met mijn eigen draakje.

De draak liet mij zien dat hij van de kleur groen houdt, als van een groene smaragd die zijn schat is. Ik zie via hem een enorme groenige stralende edelsteen die in zijn binnenste schuilt. Het is zijn hart, dat overstroomt van liefde. Ik herinner me nog meer nu, dat de engelenbal die bij mijn hart zweeft in het begin ook omgeven was met een groene waas, voordat het veranderde in goud. Het is de kleur groen van liefde, liefde van mijn hart voor zoveel mensen dieren wezens, en dus ook voor mijn draak, die ik nu liefst Draco wil noemen…. En ik besluit om hem dan maar zo te noemen tot ik zijn echte naam weet.

Nu komt Cialaar bij me staan en samen met mij aait hij Draco. Ik kan mijn ogen niet van Draco afhouden, in zijn ogen ligt zo veel liefde en ik geniet zo van mijn onschuld hier dat ik bijna ervan ga huilen…. Shit… ik huil al, van vreugde wel ….

Cialaar slaat zijn arm om me heen en samen staan we zo bij Draco, onze draak, nee mijn draak. Cialaar heeft er ook een zie ik nu, die komt naast Draco te staan nu…. Een blauwe draak… met gele ogen… deze is krachtig en lijkt goede maatjes te zijn met mijn Draco… bijzonder dit… zouden het ook tweelingzielen zijn net als Cialaar en ik? Mijn gevoel zegt van wel… al kan ik niet zo goed de sekses onderscheiden bij draken, voor mij is deze ook een hij, of toch niet?  De draken staan dicht naast elkaar…. En heel even lijken ze te versmelten tot één draak, maar even snel als dat beeld komt gaat het alweer. Ik sta met mijn neus tegen mijn Draco aan en snuif zijn lucht in. Ik zie de kleine tornado wolkjes uit zijn neusgaten komen en moet er om lachen. Ik kan het niet laten om met mijn vinger de wolkjes te bespelen. Cialaar moet er ook om lachen en samen met hem gaan we nu vliegen op onze draken. Ik mag achterop mijn draco zitten, vlak achter zijn hoofd en met mijn handen houd ik zijn oren vast, bij gebrek aan een stuur of ander houvast.

Met een ruk komen we ineens in beweging als Draco zijn vleugels met kracht uitslaat en ons laat zweven. Ik zie Cialaar met zijn draak vlak naast me vliegen in het donkere gehemelte. Het is donker van de nacht, niet van het duister als je begrijpt wat ik bedoel, want ik voel me verder licht en vredig. Zachtjes vliegt Draco door de sterrenhemel boven de aarde. Onder ons verschijnen achtereenvolgens een meer en de witte toppen van de bergen…. We vliegen over een woestijn en een zee…. Draco laat me alles zien in zijn wereld, de wereld zoals hij die beleeft en graag ziet. Het is hier prachtig, een paradijs, en toch is het ook onze aarde, die wij mensen zo uitputten en vervuilen. Maar Draco verbergt het voor mij, laat mij alleen al het mooie zien, zoals het vroeger was… schoon, helder en prachtig levendig.

Voor even mag ik weer genieten van deze prachtige aarde, al vliegend op de draak die mij al zijn liefde schenkt en waar ik heel dankbaar voor ben. Samen met Cialaar en de draken vlieg ik nog even zo door de blauwe hemel voor ik weer land terug op aarde in mijn lichaam. Wat is het toch prachtig om dit allemaal te mogen zien, ik ben dankbaar voor dit prachtige cadeau zo maar op een gewone zondag ochtend....

 

Draken inspiratie

Laatst met volle maan kwam er een witte wolken draak boven de maan te voorschijn. Ze liet zich uitgebreid door mij fotograferen en luidde een nieuwe fase in voor mij. Een fase waarin de krachtige draak mij een teruggevonden deel van mijzelf kracht zal geven. Een fase van zowel erkenning van mijn schulden als herinnering aan mijn onschuld tegelijk. Het speelse, onderzoekende van het kind in mij dat zo graag speelt met de draak. En daarom nu alvast wat inspiratie van de draken.

 

 

 

 

 

 

Cirkel van schedels...

Dank je wel

Channeling van woensdag 10 juli 2013 met de vier.



Dank je wel

Jullie zeggen het regelmatig in het leven. Vaak vanuit een gewoonte die jullie als kind wordt aangeleerd. Het ware "dank je wel" echter, komt vanuit het hart! Het kan verscholen liggen in een enkele blik, of een simpele aanraking. Het echte "dank je wel" brengt warmte, liefde en licht. Geeft de ander het juiste gevoel, zonder enige gemaaktheid, het is authentiek en de waarheid.

"Dank je wel" overlaadt je lichaam met positieve energie, die van jou naar de ander straalt. Je voelt het in je buik, je hart en je keel. Het brengt je rust en energie. Daarom vragen wij je om te voelen bij je zelf wat het ware "dank je wel" bij jou doet. Welk gevoel geeft het jou?

Het gevoel dat het bij jou brengt, roept het ook op in de ander. Kijk nu eens goed naar al wat je in je leven tegen komt en om je heen verzameld hebt. zie je ook dat er zo ontzettend veel is om dankbaar voor te zijn> De mensenkinderen om je heen, de natuur, de zon, die fijne momenten die je soms mag delen met anderen, een warm bad en een gevulde koelkast, de kleine bloemetjes in het gras... Er is zo onnoemlijk veel dat ons leven verrijkt en waar we dankbaar voor mogen zijn.

Dank je wel doet meer dan alleen een fijn gevoel geven; het brengt ook gezondheid met zich mee. Door waarlijk in je dankbaarheid te gaan wordt je innerlijke systeem sterk, zodat alles lichter is, en je lichaam alles wat o zijn pad komt met gratie te boven weet te komen. Dankbaar zijn voor je gezonde lichaam en gezonde geest geven je een ongelofelijke kracht!

Water dat met dankbaarheid en liefde wordt omgeven, zal je meer gezondheid brengen en zal bovendien veel delicater en verfijnder smaken.

Dank je wel, straal vanuit je hart
Dank je wel, zend vanuit je handen
Dank je wel, leef in dankbaarheid
Dank je wel, jouw waarheid!

Dank je wel, voor het luisteren en lezen.

De vier  <> <3 p="">

De poort...

 

When time has come

and life is gone

I'll take you by the hand

and bring you to wonderland

 

The angels await

next to the gate

the light shines through

and welcomes you

 

Castle Fest

Gisteren was het zo ver; ik ging met twee kinderen naar Castle Fest in Lisse. Het was prachtig weer, niet meer zo heel erg heet, maar nog steeds zonnig en met een lekker windje. Op de fiets, met wind mee op de heenweg, waren we binnen een half uurtje op de plaats van bestemming. Fietsen in het bos geparkeerd en toen lekker het festival terrein op.

We begonnen bij de heidense bende, met heel veel spirituele, nieuwe tijds en pagan mensen. Er waren drumcirkels, lachmeditaties, trancereizen, tarot readings, en klankreizen. Er vlak bij waren ook zwaardgevechten en andere middeleeuwse strijdtonelen te volgen. Bij shamanen kon je een bomenkaart trekken (ik had de grauwe abeel) en dochterlief kon even heerlijk schilderen met aquarel, nat in nat, terwijl ik de klankreis bijzat en zoonlief het zwaardvechten uitprobeerde. Het eerste uur was zoooo voorbij!

Onderweg naar het hoofdterrein kwamen we dan bij Fairbow. Een bogenbouwer waar de kinderen ook konden proeven van het boogschieten. Het waren kleine bogen en dus zeer geschikt voor de kleinste. Waar de oudste zich even verslikte aan het lichte gewicht ervan, hij was intussen te zeer aan zijn eigen boog gewend om er goed mee overweg te kunnen. Er waren verder prachtige bogen te koop, samen met mooie armbeschermers, pijlkokers en pijlen.














Tegenover het pijltjesschieten was de smidse bezig met het smeden van ijzer. Hij maakte bijzondere items, waaronder allerlei miniatuur bijlen en hamers. De hamer had wel een bijzondere uitstraling en de oudste zag er direct de hamer van Thor in... en wilde die direct hebben. De hamer kwam met een koortje, zodat hij die kon hangen rond zijn nek.

 

We liepen weer verder door het bos, het was nog niet zo heel erg druk en dus genoten we van alle leuke snuisterijen in de kraampjes die er waren. Er werd nog meer gekocht uiteraard. Zo kwam er een notitieboekje met een triskel erop, mooi om de scores van het boogschieten in bij te houden. Ook een houtenzwaard werd aangeschaft en vlindervleugels. Een prinsessenjurk en een armband met drie triskels erop. Dit alles voor de kinderen.

 

Toen we weer wat verder waren gelopen kwamen we bij het kinderdorp uit. Hier was een spel bezig waarin kinderen de volwassenen konden verslaan met hun zwaarden. De kinderen waren "onkwetsbaar" en de volwassenen niet. Ze hielden zo zwaardgevechten met grote groepen kinderen. Het was heel grappig om te zien wel, iets minder om mee te doen als volwassene vermoed ik.

 

We hielden even pauze en gingen in het gras zitten met ons broodje. Intussen genoten we van alle mensen die voorbij liepen. Prachtig verkleed waren de meesten, terwijl wij als een paar toeristen langs de kant zaten te kijken naar hen. Een bonte stoet aan mensen liep zo voor ons langs en ik heb maar een paar foto's genomen om te laten zien wat er zoal te zien was.

 

 

 



 

Bij de kraampjes waren veel van deze kledingstukken te koop, zo ook zwaarden, edelstenen, sieraden spelletjes en noem maar op. Later bedacht ik mij, dat ik niets voor mijzelf had gekocht. Dat is natuurlijk ook niet echt nodig, maar er waren best wel heel mooie dingen te koop die je niet in een alledaagse winkelstraat kunt vinden. Ook ging ik nadenken of ik zelf ooit mijzelf zo zou verkleden, en het antwoord was eigenlijk nee. Het gekke is, dat ik het allemaal prachtig vind om te zien, maar het niet nodig vind om mezelf te verkleden. Natuurlijk is het leuk om te doen, maar ik kan niet kiezen tot wat ik me dan zou verkleden. Ik heb in al mijn levens al zo veel rollen vervuld en in zo vele verschillende kleding gelopen, dat ik het nu gewoon heerlijk vindt om in dit simpele kleding gebruik van broek en t-shirt rond te lopen. Daarnaast kan ik mij niet conformeren tot één stroming, want ik hoor nergens bij en tegelijk voel ik dat ik alles kan zijn.

 

Ik kan genieten van alle mensen om mij heen zonder er bij te horen. Mij toch thuis voelen ook al wijk ik af door niet mee te doen. De rust in mijzelf vinden tijdens de drukte om mij heen. Is dat niet een prachtige winst van die dag? Ik heb genoten van het geheel, van mijn kinderen die hun ogen uitkeken en de sfeer, muziek, gezelligheid en drukte. Van alle alternatieve spulletjes uitingen en feestvreugde kon ik genieten, alles mocht zo prachtig naast elkaar bestaan op deze plek op deze dag. Was heel de wereld maar zo...!