ik geef niet toe
de deuren blijven gesloten en ik blijf ze maar zien
ik ontkom er niet aan...
met moeite trek ik ze dan open
gemakkelijk is het niet
ik verwacht de steppe van Mongolië
daar waar ik deze deuren dacht
Niets is minder waar, ik sta vlak voor hoge bergen
een enorme Condor komt op me af
landt vlak voor me en gebaart me om op te stijgen
om in zijn nek te gaan zitten
We stijgen op en dalen direct alweer, zo snel al?
Maria wordt opgehaald door de vogel
ze lacht naar me en gaat achter me zitten
de Condor zegt de weg te weten en neemt ons mee
We vliegen hoog zo hoog en het is er fris en koud
maar de veren van de Condor houden ons warm
de bergen komen dichterbij
we landen in het groen van de glooiing ervan
Maria springt van de vogel af en we zien de Condor
veranderen in een gouden Lama
Peru, we zijn hier... en Maria leidt ons verder
de bergen in over een smal pad
na een wandeling komen we bij een kleine groene plooi
het is hier stil, onbekend hoor ik
niet iedereen durft hier te zijn
er is een stenen ingang gemaakt hier, klein, donker
Maria wenkt en neemt me mee
door deze eindeloze donkere gang
die voelt als de baarmoeder van moeder aarde
geen licht, alleen maar stenen en aarde donker
en maria houdt mijn hand vast
dan ineens is er licht, een cirkel in een ruimte die wat groter is dan de gang
eromheen staan 7 vrouwen, ieder achter een kaars
ze zijn slechts in de zachte gloed half zichtbaar
de meesten dragen een sluier over zich heen
ik sta in het midden, en mag mijn handen ophouden om te ontvangen
de zegening van de nusta's
voorbereiding op inwijdingen die gaan komen
en ieder van hen laat mij iets zien, geeft mij iets
met de klok mee ontvang ik van de 7 vrouwen
stenen, bloemen, veren en licht, heel veel licht
alles wordt in, op en onder mijn lichaam geplaatst
en over mij heen wordt dan een zachte witte voile gedrapeerd
ik begin te draaien
nu tegen de klok in
mijn handen door de kaarsvlammen
het begint te stromen
alles wordt zalig warm
rust
genieten
warmte
liefde
dan is het klaar
de sluier wordt weggehaald
kaarsen uitgeblazen
de gang uit naar buiten
daar was ik mij
handen
voeten
gezicht
De condor haalt me op
Maria blijft hier gaat niet mee terug
ik vlieg en zie met de Condor
krachtiger helderder vinniger ook
terug naar huis
het is klaar, ik ben er klaar voor
de inwijding moet nog komen
maar wat mooi om dit al te mogen ontvangen
dankbaar keer ik weer terug naar hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten