Mijn geliefde Choctaw neemt al snel de leiding en we gaan te paard over de prachtige groene velden van het land der zielen. Heerlijk altijd om zo te beginnen met het zachte gedein van de paarden, hun liefdevolle aanwezigheid en het geven van richting aan onze reis. Al snel zien we het licht, ons doel van de reis. We gaan die richting op en komen in een mooie witte lichtbol terecht, zonder in of uitgang.
Hier is een man aanwezig die veel licht uitstraalt, het is Michael die aan mijn reisgenoot een wolk toont. In de wolk word een beeld gegeven van een vorige leven, waar ik verder niet op in kan gaan. Na deze indruk van een van de levens, keren we weer terug naar Michael en de wolk.
Opnieuw komt er een beeld in de wolk, deze keer dat van een zuiver wit licht en een glasachtige piramide vorm. Ik herkende de sfeer direct. We zijn bij de Hathors in hun interdimensionale omgeving. Je kunt het zien als een soort van glas achtige lichtgebouwen die in het heelal vertoeven, die indruk geven ze mij altijd. Zo ook bij mijn reisgenote. Ze denkt dat het van glas is, zo licht, en dat de vloer donker is. Als ik haar goed laat kijken ziet ze dat je er dwars doorheen kan kijken en dat ze feitelijk midden tussen de sterren staat.
Bij de Hathors is alles gemaakt van licht. Ze werken via lichtsplitsing en maken er een soort van vaste vorm van,vast zoals wij dat kennen in onze fysieke wereld. Al is het toch echt wel licht!
We worden opgewacht door een gids van de Hathors. Hij draagt een mantel van licht en ook zijn muts is vrijwel doorzichtig. Met zijn lichtstaf gaat hij ons voor en wijst ons de weg naar een ruimte waar we worden verwacht. Hier krijgt mijn reisgenote een drinkschaal aangeboden met een melkachtige drank. Dit om haar rustig te maken zodat de Hathors de aanwezige implantaten kunnen verwijderen om haar vervolgens een krachtige boost te geven van hun speciale licht. Ik noem het altijd maar de batterij op laders. Ik kan niet precies zien wat ze doen, maar ik weet dat het goed is. Ze wordt even een beetje slaperig, ik zelf deze keer niet, kennelijk raak ik al meer gewend aan hun rustige tempo en energie. Dan zijn we plots weer terug in de lichtbel waar we bij Michael waren begonnen.
Het was een bijzondere reis wel, en al snel na de beleving bij de Hathors word mij duidelijk gemaakt dat het genoeg is voor deze avond.
Het was een bijzondere eerste reis wel, en met veel informatie en veel kracht zoals later zou blijken, want een paar dagen later gebeuren er bij mijn reisgenoot mooie dingen. Een opening van haar derde oog heeft zich heel duidelijk aangediend via deze reis! Mooi om het te mogen meebeleven wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten