De schelpblazer....

Wie heeft er vroeger op het strand niet een keer een grote schelp gepakt en erop geblazen? Ik wel in ieder geval! En als strand liefhebber, pak ik ze nog geregeld... Maar zoals Don Alejandro in Juni op zijn enorme Conch blies, dat is toch wel heel anders dan wat wij hier doen. Hij had een prachtige grote schelp en riep daarmee Mama Cocha aan, Mama Sirena en Inca Huascar.

Ik zat van de week hier over te mijmeren en wat te surfen op google en kwam prachtige foto's tegen van mensen die aan de Pacific wonen en die ook op de Conch Shell blazen. Als ritueel om een huwelijk in te luiden, voorafgaand aan een oorlogsdaad, of om de spirits aan te roepen, de schelp wordt om allerlei redenen gebruikt. En niet alleen door de mens, maar volgens de overlevering ook door de goden zelf. Kijk maar eens wat ik allemaal voor beeld materiaal vond...

De vraag is waarom ze allemaal op dit soort schelpen blazen. Zou het puur toeval zijn, omdat die schelpen er waren, omdat ze voor het voor de hand ligt om een natuurlijk aanwezig materiaal te gebruiken als trompet? Op zich niet zo vreemd. Maar waarom dan ook ze gebruiken bij heilige ceremonies? De zelfde reden? Misschien wel. Toch is er iets speciaals aan deze manier van geluid maken. Zeker als je het vergelijkt met een gewone fluit of trompet. Het zit hem in het draaien van de lucht. De grote slakkenhuizen zijn spiraalsgewijs gebouwd, en de lucht die je daar doorheen blaast komt dan ook in spiralen naar buiten, blijft die beweging vasthouden en klinkt daarom ook zo enorm door en lijkt het je hart te raken...

Ik heb altijd al veel schelpen in huis gehad en ja er zijn ook een paar grote slakkenhuizen bij... en nu, je snapt het al... zit ik te overwegen of ik daar het topje af zal gaan vijlen... zodat ik zelf ook kan gaan oefenen om te blazen op de schelp. Wie weet!

Thomassa Waman Tikllia

Of ik het helemaal correct heb geschreven weet ik niet, maar deze godin uit de oude Q'uero traditie is een van de Nusta's die je tijdens een Nusta inwijding leert kennen. Zij helpt met de verbinding vanuit je kruinchakra, je verbinding met het goddelijke, de sterren, de pleiaden, je hoger zelf en je zielenpad.

Thomassa is de zuster van Huana Waman Tikllia en je vind haar ten oosten van Apu Ausengate (Berg Ausengate in Peru). De verbinding met de Pleiaden, de zeven sterren daarvan, is de belangrijkste taak van Thomassa Waman Tikllia.

Ik heb haar geschilderd als zwevende vrouw boven de aarde in een mooi paars gewaad en tussen de sterren. Tussen haar handen zweven de zeven sterren waar ze je mee zal verbinden. Ze heeft als enige nusta vleugels, omdat ze zo naar de sterren kan vliegen als een engel.

Al dagen liet ze me weten dat ik haar mocht gaan tekenen en dat heb ik dus vorige week gedaan. Heerlijk om me op die manier met haar te verbinden.

Mama Oclio tekening

Eindelijk daar is ze dan. Het is niet helemaal geworden wat ik voor ogen had, maar er is een begin in ieder geval. Mogelijk ga ik haar nog een keertje schilderen, maar voor nu is ze prima! Lekker aards met al haar rode kleding waarin ook veel roze is verwerkt, de kleur van haar liefde voor ons. Haar omgeving, het meer waar ze uit komt, de omringende bergen van Peru. De slang die haar begeleidt op het eerste pad van de regenboog. Zij is het begin, zij plant de staf waar het rijk van de mensen, van de Inca's zou gaan beginnen...

Mama Simona

Ja Mama Occlio moet helaas nog even wachten, want Mama Simona kwam eerder bij ons langs. Met haar beelden van mijn voormoeders!! Ze is degene die ons weer kan verbinden met onze voorouders, die ons helpt met onze relaties met ouders, kinderen, grootouders en klein kinderen, en nog vele generaties terug en vooruit! Mama Simona komt nooit alleen, maar neemt je hele familie mee, verbind je weer, geeft inzicht en helpt met healing van generaties aan pijn en processen. Ze straalt zo veel liefde en verbondenheid uit! Ik moest haar deze week tekenen en schilderen...

Pacha Mama Weirach

Pacha Mama, Moeder Aarde,
Pacha Mama Weirach, Wind van Moeder Aarde

Zaterdag had ik een workshop bij Don Alejandro en Dona Santussa over de winden van de wereld. Slechte winden, goede winden, winden met kracht, spirituele winden, winden die ontwrichten en winden die de regenboog brengen en ons verder helpen op ons pad, goede winden, beschermende winden...

Wind!

Mijn element, het element dat het sterkste in mij is vertegenwoordigd. Een aantal maanden geleden maakte ik dan ook deze schildering, waarin ik nu zie dat ik vooral mijzelf heb geschilderd.

De kleur van dit element is geel, en het draaiende in mijn handen symboliseert de winden waarmee ik werk. In de lessen van Don Alejandro hebben we ook een prachtige healing met de winden van de wereld geleerd, de winden van onze werelden, de onderwereld, middenwereld en bovenwereld. Ik heb deze zomer enkele malen al mogen ontdekken hoe krachtig een mens kan zijn in het oproepen van dit element, verrassend en betoverend om die krachten te voelen en te ervaren. Nu nog mooier om er handvaten mee te hebben gekregen en ze ook daadwerkelijk in een healing te gebruiken. 

Daarom dat er ook hartjes uit mijn wind komen, ik werk er mee met liefde met mijn volle aandacht, ik kan er liefde mee verzenden en geven. Het paarse is de healing, de lavendel het kalmerende en rustgevende. Staand op deze aarde en toch ook verbonden met de bovenwereld. Wat mooi toch weer, hoe je na een aantal maanden ziet wat je nu eigenlijk hebt geschilderd.