Ze is niet zo heel bekend, niet meer. Dat was ze vroeger wel, als een van de acht oergoden die de oud Egyptische stad Hermepolis stichtten. Ze was de wederhelft van Amon, laat ik zeggen tweelingziel, en daarmee even krachtig en goddelijk als hij. Ze was samen met Amon de Wind. Een kracht van het onzichtbare. In Hermepolis was ze dus een van de acht oergoden, de Ogdoade, die de wereld hebben geschapen en de zon zijn stralen liet schijnen. Ze daar aanbeden, maar later toen de macht meer verschoof naar het mannelijke, veroorzaakt door de val van ons bewustzijn, werd Amon belangrijker en belangrijker voor de mensen, hij werd later veranderd tot Amon-Ra, de oergod, en nog weer later de "enige" god, toen farao Achnaton de andere goden afzwoer.
Amaunet, ik vind haar wel bijzonder. De godin van de wind, die het onzichtbare beheerst. Het is ook mijn element, dat van lucht en wind. Het is een bijzondere kracht die deze godin had. Niet zichtbaar, maar wel merkbaar en voelbaar. Ze was gelijk aan Amon, en gelijk aan de andere zeven Ogdoades van het begin van de Egyptische beschaving.
Ook de veer, het schrijfsymbool, maar evengoed symbool van de wind is voor haar belangrijk en wordt ook gebruikt in de hiëroglyfen van haar naam. Ze was de godin van de noordelijke wind, die van het scheppende en de wijsheid die zij aan de farao's bracht, de verborgen wijsheid die zij nodig hadden om hun land en volk te regeren.
Naast de genoemde veer, is ook de papyrus staf, het symbool van vruchtbaarheid, een belangrijk onderdeel van wat er bij haar getekend werd. Daarnaast wordt ze vaak getekend met een slangenhoofd. De slangenkop was bij alle vier de vrouwelijke Ogdoade bekend, net zoals de kikkerkop bij de mannelijke goden van die groep. Ze heeft dus eigenlijk vele verschijningsvormen gekend, die allen een symbolische betekenis hadden.
Nu mag ik werken aan mijn impressie van Amaunet, en die zullen jullie binnenkort wel zien hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten