Op weg naar een gezond gewicht

Al jaren kamp ik met dit gegeven; de kilootjes komen er bij mij heel makkelijk aan, en zijn niet zomaar van plan om weer te vertrekken. Ik snap het wel, het is natuurlijk heel fijn bij mij ;) Neemt niet weg, dat het voor mij niet altijd praktisch, fijn of esthetisch verantwoord is om ze bij mij te houden. Dus ik heb besloten om er eens grondig naar te kijken en uit te vinden waarom deze lieverds zo graag bij mij blijven. Dit hoef ik gelukkig niet in mijn uppie te doen, want ik had eigenlijk niet meer precies door waarom ze nou zo graag hier zijn. En dus kreeg ik een tip van een lieve kennis van mij die me verwees naar een prachtige dame in de polder.

Daar onder de rook van de grote stad in haar huisje met uitzicht op de groene vlakten van de net niet groene hartzone in het centrum van de randstad woont ze. Ik mailde (natuurlijk, dat is altijd het makkelijkste) en al snel hadden we een afspraak. Prachtig!

Nu ben ik vandaag voor de tweede keer geweest, vorige week was de eerste keer. En ja, ik was al 8 ons afgevallen. Heel blij natuurlijk maar toch nog niet helemaal zeker van mijn zaak hoor, want hoe kwam dat nou dat het  dan nu opeens wel lukt om afscheid te nemen van mijn kilootjes?

Het eerste wat ik echt rigoureus heb gedaan was stoppen met het drinken van cola light. Heb je enig idee hoe dat op je lijf inwerkt? Ik dacht dus altijd dat het gewoon gezond was, want ik nam daardoor geen suiker tenslotte? De laatste jaren kwamen er echter steeds meer tegengeluiden over deze bijzondere drank waar ik zo verslaafd aan was geraakt. Het zou kankerverwekkend zijn, het zou je hersenen in de war gooien en ja, dat het verslavend werkte daar was ik al wel achter.

Ik had geen idee dat het mijn lever verhinderde om meer met mijn vetverbranding bezig te zijn, omdat het steeds die lelijke aspartaam (dat ze als gif zag) moest opruimen. En mijn vermoeidheid, die ik zo vaak had de laatste tijd, komt vast en zeker ook daar vandaan. Tenslotte had mijn lever het zwaar met alle toxides die het te verwerken kreeg van die aspartaam...

Feit is, dat ik mij na deze eerste week zonder cola nu een stuk minder moe voel. Opeens heb ik aan het einde van de dag nog wel fut om dingen te doen. Goed nieuws vind ik dat. En een pluspunt voor mijn start met mijn nieuwe gewicht.

Ik heb natuurlijk nog een lange weg te gaan, maar met de persoonlijke ondersteuning van iemand die nu eens wel de tijd neemt (note: de diëtistes van de GGD hebben dat niet! Die hebben 10 minuten pp en that's it) gaat het mij zeker lukken.

Aan een ieder die dit leest en mij goed kent en vaak/regelmatig/zo af en toe ziet:
Ga niet letten op wat ik eet alsjeblieft, kijk niet raar als ik af en toe ook een koekje neem of een gebakje. Net als jullie mag ik ook af en toe iets lekkers tenslotte. En steun me door niet te vragen of ik al wat kwijt ben, maar noem de dingen die je ziet veranderen. (wel de leuke dingen natuurlijk! :P )

Oh ja... ik heb ook al bedacht hoe ik mezelf ga belonen hoor als het lukt, of onderweg een paar kilootjes verder! Zo beloon ik mezelf met bijvoorbeeld een behandeling bij de schoonheidsspecialiste of een pedicure. Lekker naar de kapper en mijn haar eens een mooie kleur geven. Mooie kleding kopen (dit zal zowiezo nodig zijn als ik veel van mijn kilo-vriendinnetjes kwijt raak :P )

Één van mijn eindbeloningen zou zijn:  "Running the stones" doen in Engeland (en dan ben ik wel zo'n 35 kilovriendinnetjes kwijt) Dat is een loop van 2 dagen over 100 kilometer naar Avebury in Wiltshire. Daarvoor moet ik toch echt wel wat lichter zijn en een goede conditie hebben. En dus zou ik daar twee vliegen in één klap mee slaan wel :) Het is in juli en hopelijk volgend jaar ook, dus ik heb ruim een jaar de tijd hiervoor... Ik begin alvast met oefenen!

 

 

ps. lijkt het jou ook wat om "Running the Stones" te doen? Ik zoek nog iemand die met mij mee wil lopen :)