De laatste datum met drie maal een het zelfde getal komt er al snel aan. Woensdag is het zover! Jaren lang heeft iedereen me gek gemaakt met al die poorten en nooit begreep ik het, en eigenlijk om heel eerlijk te zijn, nu ook niet. Maar... bijzonder is deze datum wel, het is tenslotte de laatste keer dat we zo'n datum meemaken waarin drie maal het zelfde getal voorkomt. Het mooie is dat het niet alleen 12-12-12 is, maar als je de data optelt is het tegelijk ook 3-3-3 en dat is weer samen 9 ofwel volmaaktheid. Dat maakt de datum in ieder geval al heel bijzonder, en ik kan me zo voorstellen dat er heel wat stelletjes zullen willen trouwen op die dag.
Maar nu mijn nieuwe verhaal over deze datum. Zoals je daarnet al hebt kunnen lezen had ik nooit iets met die zogenaamde "poorten" zoals de meeste lichtwerkers ze noemden. Voor mij betekende het niets en voelde ik ook niets bijzonders erbij. Waarom besteed ik dan nu wel aandacht aan deze datum? Eigenlijk is dat wel apart, dat komt door mijn gids. Simpel weg fluistert hij mij in dat ik op die dag iets moet gaan doen, dat ik dan bij de bomen in het bos moet zijn een moment en hen moet eren, een edelsteen bij hen moet begraven. Nou ja, moet... het is niet echt een moeten zoals we dat hier kennen, het is meer de drang vanuit je zelf iets moeten of willen doen. Dat is tenslotte de wijze waarop gidsen met je werken, ze laten je voelen dat het voor jou belangrijk is om iets te doen, en meestal is het niet alleen in je eigen belang maar ook voor het grote geheel, waar we tenslotte allemaal deel van zijn.
Ik heb dus een "evenement" aangemaakt op facebook en aangekondigd via mijn website, maar tot nu toe nog niemand die mee gaat. Ik vind dat niet erg, want het word mij nu een beetje duidelijk, dat dit in ieder geval iets voor mij zelf is, en dat ik degene ben die dit zal gaan doen. Het is ook een beetje mijn plekje geworden daar in het bos en ook al is het openbaar en kan iedereen meedoen, het is een deel van mij wat dat wil en wat hier mee bezig is. Ik maak dan ook echt tijd vrij voor die dag en ga naar mijn twee favoriete bomen om ze te eren, met een korte ceremonie. Niet uitgebreid met veel hoempapa, nee, gewoon door er te zijn, door mijn liefde te tonen voor deze plek op aarde, waar ik me de laatste tijd zo mee verbonden voel. Met mijn blote voeten rond de boom lopen, haar aanraken, mediteren en mij mee laten voeren door wat er gebeurt en wat ik voel.
Stel dat jij ook voelt dat je iets "moet" doen die dag, doe het dan gewoon, volg je gevoel. Het hoeft niet groots te zijn en het hoeft ook echt niet met iemand samen te zijn. Alles wat je doet op die dag om stil te staan bij het wonder van ons leven, de natuur, de aarde, de dimensies om ons heen die ons ondersteunen in alles wat wij doen. Verbinding met het al. Ieder op zijn eigen plekje, dat zou de wereld op vele plekken doen gaan stralen.
Ik wens jullie allemaal alvast een hele prettige week.
Cialara.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten