Wat is dat toch gek, dat ik zelfs na zo veel readingen, inmiddels over de 100, nog altijd de kriebels krijg als ik de reading naar iemand toe stuur.... zal het wel goed zijn, zit ik deze keer ook weer goed? Of zit ik er volkomen naast... het blijft moeilijk om mijn twijfel aan mezelf los te laten en volledig te vertrouwen op alles wat mij gegeven wordt. En dan te bedenken dat ik bij al die 100 readings niet één keer volledig mis heb gezeten. Natuurlijk zijn er wel eens dingen verkeerd geinterpreteerd, en heb ik veel moeten leren, maar met de uitleg van de ontvangende partij erbij, kwam ik toch vaak tot de conclusie dat het er wel in stond, en dat de symboliek erbij wel degelijk klopt.
Ja, ik moet me dan echt weer beseffen, dat ik het niet zelf doe! Dat de tekeningen die ik maak, door hogere realiteiten worden geleid, vanuit een alwetende dimensie en een liefdevolle gids die mij alles aanrijkt via het tekenen. Hoe meer ik mijn denken tijdens het tekenen loslaat hoe zuiverder en nauwkeuriger de tekeningen zijn. Dus met minder controle van mij uit, komt er een veel accurater beeld te voorschijn. En ja, zelfs tijdens het uitschrijven, wordt er vaak nog gechanneld, wat ik soms als zo vanzelf sprekend doe, dat het ongemerkt gaat.
Dus stel dat jij nu voor het eerst gaat channelen, of gaat tekenen vanuit een ander niveau, of via je gids, weet dan, dat je waarschijnlijk heel veel twijfel hebt. Of je het wel zelf doet, of dat het toch via je gids gaat. Die twijfel zal er heel lang zijn, maar soms is die ook nodig. Want het zou ook te gek voor woorden zijn, als je alles wat je tekent direkt als van boven gegeven zou gaan zien toch? Of niet? Vertrouwen in je gids, als je op hem afstemd en voor anderen aan het werk bent, is nodig. Dat mag je ook leren, want dat is een onderdeel van je groei als ziel, als mens en als doorgeefluikje. En weet je, ik denk dat zelfs de meest ervaren paragnost nog wel eens twijfelt! ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten